Cynk i choroby skóry. Część 2. Choroby związane z dysregulacją transporterów cynku.

Zinc and skin diseases. Part 2. Diseases related to the dysregulation of zinc transporters

Franciszek Seneczko, Michał Seneczko  

Streszczenie

Utrzymanie komórkowej homeostazy cynku wymaga skomplikowanej regulacji wychwytu, wypływu, dystrybucji i magazynowania. W tych procesach, kontrolowanych na poziomie całego organizmu, tkanek, komórek oraz struktur subkomórkowych, uczestniczą różne białka, w tym metaloproteiny oraz transportery cynku – zwiększające (ZIP) i obniżające (ZnT) poziom cynku w cytozolu.

Epidermodysplasia verruciformis jest chorobą o etiopatogenezie wieloczynnikowej – biorą w niej udział: podłoże genetyczne, czynnik zakaźny, czynniki środowiskowe oraz zaburzenia immunologiczne. Elementem etiopatogenezy EV są także nieprawidłowości transporterów cynku z następowymi zaburzeniami homeostazy pierwiastka oraz ich wpływem na enzymy związane z DNA i RNA, czynniki transkrypcyjne, a także na funkcję komórek dendrytycznych.

Słowa kluczowe: cynk, transportery cynku, epidermodysplasia verruciformis, wirus brodawczaka ludzkiego, nieczerniakowe raki skóry

Abstract

Maintaining cellular zinc homeostasis requires complex regulation of uptake, efflux, distribution, and storage. These processes, controlled at the level of the whole organism, tissues, cells and subcellular structures, involve various proteins, including metalloproteins and zinc transporters – increased (ZIP) and lowering (ZnT) the level of zinc in the cytosol.

Epidermodysplasia verruciformis is a disease with a multifactorial etiopathogenesis – it involves: genetic beackground, infectious agent, environmental factors and immuniological disorders. An element of the etiopathogenesis of EV are also abnormalities of zinc transporters with subsequent disturbances in the homeostasis of the element and their infl uence on enzymes related to DNA and RNA, transcription factors, and the function of dendritic cells.

Key words: zinc, zinc transporters, epidermodysplasia verruciformis, human papillomavirus, non-melanoma skin cancers

Zastosowanie laseroterapii w bielactwie

The use of laser therapy in vitiligo

Paulina Szczepanik-Kułak

Bielactwo nabyte (vitiligo) uważa się za idiopatyczną dermatozę ogólnoustrojową, manifestującą się w postaci ognisk odbarwionej skóry, tak zwanych plam bielaczych. Zmiany chorobowe, rozwijające się na skutek utraty lub uszkodzenia funkcji melanocytów, mogą dotyczyć skóry gładkiej i owłosionej głowy, błon śluzowych i aparatu paznokciowego. Zgodnie z obowiązującą klasyfi kacją, istnieją trzy odmienne typy bielactwa: niesegmentalny (najczęstszy), segmentalny i niesklasyfikowany. Etiopatogeneza bielactwa nadal nie została do końca poznana, a rozpoznanie choroby ustala się głównie na podstawie obrazu klinicznego i wywiadu medycznego.

Skuteczna terapia bielactwa powinna uwzględniać trzy aspekty: ograniczenie stresu melanocytów, stymulację ich regeneracji, a także regulację odpowiedzi autoimmunologicznej. Wśród obecnie dostępnych metod wyróżnia się: leczenie miejscowe, ogólne, fototerapię, zabiegi chirurgiczne, kosmetyczne, a także laseroterapię.

W poniższej pracy przedstawiono zastosowanie różnych typów zabiegów laserowych w terapii bielactwa. Warto podkreślić, że laseroterapia w vitiligo stanowi skuteczną metodę leczenia, a wskazania do jej zastosowania obejmują kilka aspektów, w tym monoterapię repigmentacyjną, metodę dodatkową do wąskospektralnej fototerapii UVB, przygotowanie miejsca biorczego przed przeszczepem i depigmentację.

Słowa kluczowe: laseroterapia, bielactwo, leczenie dermatologiczne

Abstract

Vitiligo is an idiopathic dermatosis that manifests as patches of discolored skin. The lesions, which develop due to loss or damage of melanocyte function, may affect the skin, the scalp, mucous membranes, and nail apparatus. According to the current classification, there are three distinct types of vitiligo: non-segmental (most common), segmental, and unclassified. The etiopathogenesis of vitiligo is still not fully understood, and the diagnosis of the disease is mainly based on clinical picture and medical history.

The effective therapy of vitiligo should include three aspects: reduction of melanocyte stress, stimulation of their regeneration, and regulation of autoimmune response. Currently available methods include: topical treatment, general treatment, phototherapy, surgery, cosmetic procedures,

and laser therapy. The following paper presents the use of different types of laser treatments in the therapy of vitiligo.

Key words: laser therapy, vitiligo, dermatological treatment

Epidermal papilloma treated with a CO₂ laser

Adam Borzęcki, Renata Miturska

Streszczenie

Brodawczak naskórkowy stanowi jednostkę chorobową często spotykaną w praktyce lekarza dermatologa, natomiast dość rzadko rozpoznawaną w badaniu histopatologicznym. Ukazały się prace dotyczące działań niepożądanych po chirurgicznym usuwaniu zmian brodawczakowatych.

Wykwity są zwykle uważane za łagodny proces rozrostowy lub nowotwór niewymagający badania histopatologicznego. Brodawczak często rozpoznawany jest błędnie jako włókniak, brodawka łojotokowa czy wirusowa. Jeżeli zmiany umiejscowione są w okolicy anogenitalnej – jako kłykciny kończyste. Przedstawiamy przypadki, gdzie zastosowano leczenie laserem CO₂.

Słowa kluczowe: brodawczak naskórkowy, odmiany histopatologiczne, terapia laserem CO₂

Abstract

Epidermal papilloma is a disease often found in the practice of a dermatologist, but quite rarely recognized in histopathological examination. Papers on side eff ects after surgical removal of papilloma lesions have been published.

Eruptions are usually considered a benign proliferative process or a tumor that does not require histopathological examination. Papilloma is often misdiagnosed as fibroma, seborrheic or viral wart. If the lesions are located in the anogenital region – as condylomas. We present cases where CO₂ laser treatment was used in the therapy.

Key words: epidermal papilloma, histopathological varieties, CO₂ laser therapy

When does the use of an in vivo confocal microscope become a necessity? The role of the microscope in the differential diagnosis of early forms of selected, malignant skin tumors 

Anna Pogorzelska-Antkowiak

Streszczenie

Nowotwory skóry ze względu na wzrastającą w ostatnich latach zachorowalność stanowią poważny problem kliniczny. Do najczęstszych nowotworów skóry zalicza się raka podstawnokomórkowego, raka płaskonabłonkowego (kolczystokomórkowego) i czerniaka.

Diagnostyka zmian nowotworowych opiera się na badaniu klinicznym i dermoskopowym, a także mikroskopii konfokalnej in vivo. Mikroskopia konfokalna in vivo jest nowoczesną, nieinwazyjną metodą diagnostyczną, która pozwala z większą dokładnością ustalić ostateczne rozpoznanie. O ile rozpoznanie zaawansowanego raka skóry i czerniaka na ogół nie stanowi problemu i może być postawione przy pomocy dermoskopu, to rozpoznanie zmiany na etapie in situ jest zwykle bardzo trudne. Doświadczenie dermatologa, jego czujność onkologiczna, a także mikroskopia konfokalna wydają się mieć w procesie diagnostycznym kluczowe znaczenie.

Słowa kluczowe: czerniak, rak podstawnokomórkowy, rak skóry, mikroskopia konfokalna in vivo

Abstract

Skin cancers, due to increasing morbidity in recent years pose a significant clinical problem. Basal cell carcinoma, squamous cell carcinoma and melanoma are the most common skin tumors. The diagnosis of skin cancers is based on clinical examination, dermoscopy and reflectance confocal microscopy in vivo. Reflectance confocal microscopy in vivo is a modern, non-invasive diagnostic tool useful in making the final diagnosis. Although in case of advanced skin cancer or melanoma a diagnosis can be established easily, the early stages of tumors are challenging. The experience of a dermatologist, oncological alertness and application of refl ectance confocal microscopy seem to be the most important.

Key words: melanoma, basal cell carcinoma, skin cancer, reflectance confocal microscopy in vivo

Head lice

Mirosława Kuchciak-Brancewicz

Streszczenie

Wszawica głowowa jest chorobą pasożytniczą. Szerzy się przez kontakt bezpośredni, rzadziej – pośredni. Występuje często u dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym. Objawy związane są z bezpośrednim działaniem toksyn w miejscu wkłucia oraz alergią na składniki zawarte w ślinie owada. W leczeniu stosuje się preparaty zatykające płucotchawki pasożyta. W działaniu profilaktycznym używa się repelentów odstraszających owady.

Słowa kluczowe: dzieci, wszawica głowowa, objawy, leczenie

Abstract

Head lice is a parasitic disease. It is spread through direct contact, less often indirect. It is common in preschool and early school-age children. The symptoms are related to the direct action of toxins at the injection site and an allergy to components contained in the insect’s saliva. The treatment uses preparations that clog the parasite’s lungs. In the prophylactic action, insect repellants are used.

Key words: children, head lice, symptoms, treatment

Notalgia paresthetica – a good response to topical drug combination of ibuprofen and menthol 

Piotr Brzeziński, Andriej Kavenskyy

Streszczenie

Notalgia paresthetica jest częstą, choć niedostatecznie rozpoznaną, chorobą charakteryzującą się zlokalizowanym, przewlekłym świądem w górnej części pleców, dotykającą najczęściej kobiety w średnim wieku. Oprócz świądu, pacjenci mogą odczuwać pieczenie lub zimno, mrowienie, drętwienie powierzchniowe, tkliwość i uczucie ciała obcego. Dodatkowo pacjenci często zgłaszają się z przebarwioną skórą w miejscu objawów. Powszechnie przyjmuje się, że notalgia paresthetica jest neuropatią czuciową spowodowaną zmianą i uszkodzeniem tylnych gałęzi nerwów rdzeniowych odcinka piersiowego od T2 do T6. Do tej pory nie znaleziono dobrze zdefiniowanego leczenia, chociaż donoszono o wielu metodach leczenia z różnym powodzeniem, zwykle zapewniających jedynie chwilową ulgę.

Przedstawiamy dwie kobiety, odpowiednio w wieku 52 oraz 38 lat, cierpiące na epizodyczny, zlokalizowany świąd środkowej części pleców. Świądowi czasami towarzyszyło mu uczucie „szpilek i igieł”. Pacjentki skarżyły się również na zwiększoną wrażliwość w tej okolicy, szczególnie podczas zakładania ubrań lub ocierania się plecami o łóżko. W badaniu stwierdzono jedno przebarwione ognisko usytuowane przyśrodkowo na kręgosłupie (na wysokości łopatek) (pacjentka nr 1) oraz w okolicy lewej łopatki (pacjentka nr 2). Obydwie pacjentki zgłaszały przeczulicę na lekki dotyk w tej okolicy.

W leczeniu zastosowano kombinowany preparat ibuprofenu z mentolem, uzyskując spektakularną poprawę.

Słowa kluczowe: świąd, notalgia, parestezja, przeczulica

Abstract

Notalgia paresthetica is a common, although under-recognized condition characterized by localized chronic pruritus in the upper back, most often affecting middle-aged women. Apart from pruritus, patients may present with a burning or cold sensation, tingling, surface numbness, tenderness and foreign body sensation. Additionally, patients often present with hyperpigmented skin at the site of symptoms. It is widely accepted that notalgia paresthetica is a sensory neuropathy caused by alteration and damage to posterior rami of thoracic spinal nerves T2 through T6. To date, no well-defined treatment has been found, although many treatment modalities have been reported with varying success, usually providing only temporary relief.

We present two women, aged 52 and 38, respectively, suff ering from episodic localized pruritus of the middle back. The itching was sometimes accompanied by a feeling of “pins and needles”. Patients also complained of increased sensitivity in this area, especially when putting on clothes or rubbing her back against the bed. The examination revealed one discolored focus in the medial area of the spine (at the level of the shoulder blades) (patient No. 1) and in the area of the left shoulder blade (patient No. 2). Both patients reported hyperesthesia to slight touch in this area.

In the treatment, a combined preparation of ibuprofen with menthol was used, achieving a spectacular improvement. 

 Key words: pruritus, notalgia, paresthesia, hyperesthesia

Dermatologia dziecięca – pytania i odpowiedzi

Mirosława Kuchciak-Brancewicz

Streszczenie

Naczyniak chłonny to ograniczona, wrodzona deformacja układu limfatycznego. Zmiany widoczne są po urodzeniu lub pojawiają się w okresie wczesnego dzieciństwa. Najczęściej są następstwem zaburzonego procesu łączenia się struktur limfatycznych z pozostałymi elementami układu chłonnego

lub żylnego. Widoczne na powierzchni mogą jednak towarzyszyć zniekształceniom głębokich naczyń limfatycznych i dlatego wymagają diagnostyki obrazowej CT.

Rumień trwały polekowy jest miejscową reakcją na podaż leków. Jest to zmiana pojawiająca się na skórze, zawsze w tym samym miejscu po każdym następnym podaniu leku. Ma charakter plamy, plamy obrzękowej w kolorze najczęściej brunatnym. Należy zaprzestać przyjmowania leku wywołującego. Pamiętać też należy, że plamy na skórze mogą się utrzymywać nawet przez kilka miesięcy.

Mięczak zakaźny należy do bardzo rozpowszechnionych infekcji wirusowych. Występuje u pacjentów z uszkodzoną barierą skórno-naskórkową, najczęściej u pacjentów z atopowym zapaleniem skóry. Wykwitami pierwotnymi są perłowoszare kopulaste, ostro odgraniczone guzki wielkości łebka od szpilki z pępkowatym zagłębieniem w obrębie środkowej części. Trudności diagnostyczne mogą sprawiać wykwity z odczynem ziarniniakowym i zwłókniałe.

Łuszczyca kropelkowata jest szczególną odmianą łuszczycy, która typowo rozpoczyna się jako następstwo ostrej infekcji paciorkowcowej. Nagły, prawie jednoczasowy wysiew dużej ilości drobnych

kropelkowatych grudek pokrytych łuską powinien nasunąć rozpoznanie. Dla potwierdzenia można zdrapać łuskę, co wyzwala punkcikowate krwawienie.

Pokrzywka barwnikowa jest najczęstszą postacią mastocytoz skórnych. Może wystąpić w każdym wieku, ale typowo pierwsze objawy pojawiają się w okresie niemowlęcym i wczesnym dzieciństwie. Objaw Dariera naprowadza na rozpoznanie, a dla potwierdzenia należy wykonać badanie histopatologiczne.

Słowa kluczowe: naczyniak chłonny, rumień trwały polekowy, mięczak zakaźny, łuszczyca kropelkowata, pokrzywka barwnikowa 

Abstract

Lymphangioma is a limited, congenital deformity of the lymphatic system. The changes are visible after birth or appear during early childhood. Most often, they are the result of a disturbed process of connecting lymphatic structures with other elements of the lymphatic or venous system. However, visible on the surface, they may accompany deformations of deep lymphatic vessels and therefore require CT imaging diagnostics.

Permanent drug-induced erythema is a local reaction to the supply of drugs. This is a change in the skin that always appears in the same place after each injection. It has the character of a spot, swelling, usually brown in color. The inducing drug should be discontinued. It should also be remembered that the spots on the skin may persist for several months.

The contagious mollusk is a very common viral infection. It occurs in patients with a damaged skin-epidermal barrier, most often in patients with atopic dermatitis. Primary blooms are pearl-gray domed, sharply delimited nodules the size of a pinhead with an umbilical depression in the middle part. Diagnostic difficulties may be caused by granulomatous and fibrotic erupt.

Guttate psoriasis is a particular form of psoriasis that typically begins following an acute streptococcal infection. The sudden, almost simultaneous sowing of a large number of small droplet-like lumps covered with husk should lead to a diagnosis. For confirmation, you can scratch the husk, which triggers a pinpoint bleeding.

Pigmented urticaria is the most common form of cutaneous mastocytosis. It can occur at any age, but typically the first symptoms appear in infancy and early childhood. Darier’s symptom leads to a diagnosis and a histopathological examination should be performed to confirm.

Key words: lymphangioma, persistent drug-induced erythema, molluscum contagiosum, guttate psoriasis, pigmentary urticaria