Częstość występowania Staphylococcus aureus na skórze pacjentów z atopowym zapaleniem skóry i lekoodporność izolowanych szczepów
Prevalence and antibiotic resistance of Staphylococcus aureus on the skin of patients with atopic dermatitis
Klaudia Tutka, Adam Reich

Streszczenie

Abstract
The aim of this paper was to evaluate quality of life women with severe acne changes. In this work we used a modified questionnaire WHOQOL-BREF (instruments of The World Health Organization Quality of Life) correlated with quality of life. The women aged between 14 to 42 were examined for the presence of acne. Among those with acne 120 patients had their acne severity graded using the Acne Global Severity Scale. The control group consisted of 30 women without chronic endocrinological, psychiatric or psychological diseases at the same age. Results were developed by software Statistica 12. Our study indicates that acne negatively impacted quality of life mainly of psychological domain. We proved that respondents suffered from acne showed more often desperation, depression, anxiety or loneliness than a control group. Thoughts to being worse than others people were often or very often – 42,5% women. In addition they had environmental communication ability problems and also disturbed interpersonal relations, what is compatible with earlier reports. In literature and present study we can find low self-perception people with acne vulgaris. Among patients with acne 77,5% did not accept own’s physical appearance. 45% women declared satisfaction of themselves. In group with acne every fourth person complained about the way she looks. Almost every third woman could not define this level. In contrast to some authors, age was not significantly correlated with level of quality of life, but severity of acne really influenced psychological, social and environmental domains.
Key words: acne, quality of life, appearance, depression


Nowe możliwości leczenia blizn przerostowych i keloidów – Lecoxen
New approach to keloids and hypertrophic scars treatment
Agnieszka Żebrowska

Streszczenie
Każdy uraz wiążący się z uszkodzeniem skóry pozostawia bliznę będącą wynikiem gojenia się rany. W zależności od umiejscowienia, rodzaju urazu i zależnego od skłonności osobniczych przebiegu procesu naprawy może powstać blizna przerostowa lub keloid. Dostępne są różne strategie zapobiegania bliznom i obejmują one: terapię ciśnieniową, żele silikonowe, opatrunki okluzyjne i preparaty miejscowe: m.in. ekstrakt z cebuli, heparynę i witaminę E. Artykuł jest przeglądem wiedzy na temat możliwości leczniczych.
Słowa kluczowe: blizny przerostowe, keloidy, leczenie, ekstrakt z cebuli, heparyna

Abstract
Any injury associated with damage to the skin leaves a scar as a result of wound healing. Depending on the location, type of injury and the individual course of the repair process depending on the tendency, an hypertrophic or keloid scar may arise. Various scar prevention strategies are available and include: pressure therapy, silicone gels, occlusive dressings and topical preparations: onion extract, heparin and vitamin E. The article is a review of knowledge about therapeutic possibilities.
Key words: hypertrophic scars, keloids, treatment, onion extract, heparin


Leczenie świądu skóry u dzieci z atopowym zapaleniem skóry
Treatment of pruritus in children with atopic dermatitis
Maciej Pawłowski, Hanna Zielińska-Bliźniewska, Monika Sienkiewicz

Streszczenie
Atopowe zapalenie skóry (AZS) jest przewlekłą, nawrotową chorobą zapalną skóry, która rozpoczyna się na ogół we wczesnym dzieciństwie, większość zmian pojawia się już w 1. r.ż. dziecka. Charakteryzuje się typowym umiejscowieniem zmian skórnych oraz świądem skóry. Do rozpoznania tego schorzenia można użyć klasyfikacji według Hannifina i Rajki, w której ustalono kryteria większe i mniejsze – muszą wystąpić co najmniej 3 z 4 kryteriów większych. W mechanizmie powstawania AZS dużą rolę odgrywają czynniki genetyczne (w przypadku występowania AZS u obojga rodziców szansa odziedziczenia tej choroby przez dziecko może sięgać nawet 70%) i środowiskowe (głównie tzw. czynniki wyzwalające, np. alergeny pokarmowe i powietrznopochodne, zanieczyszczenie środowiska, stres, czynniki hormonalne). Choroba jest powszechna, według niektórych ekspertów, w zależności od regionu świata, może dotyczyć nawet kilkunastu procent populacji. Może stanowić czynnik ryzyka wystąpienia astmy i alergicznego nieżytu nosa w późniejszym okresie życia. W leczeniu dużą rolę odgrywają glikokortykosteroidy (o różnej mocy), emolienty, leki antyhistaminowe, inhibitory kalcyneuryny, czasami antybiotyki, cyklosporyna i fototerapia, a przede wszystkim właściwa pielęgnacja skóry. Niezwykle istotne jest również leczenie świądu skóry, gdyż oprócz wysoce negatywnego wpływu na psychikę dziecka może powodować groźne powikłania, jak np. bakteryjne zakażenie skóry. W niniejszym artykule skupiono uwagę na omówieniu najczęstszych i najskuteczniejszych terapii świądu w AZS u dzieci.
Słowa kluczowe: atopowe zapalenie skóry, świąd, leczenie

Abstract
Atopic dermatitis (AD) is a chronic, recurrent inflammatory skin disease that usually begins in early childhood, most of the changes appear in the first year of a child’s life. It is characterized by the typical location of skin lesions and itching of the skin. To diagnose this disease, one can use the classification according to Hannifi n and Rajka, where larger and smaller criteria were set – there must be at least 3 of the 4 major criteria. In the mechanism of the formation of AD, the genetic factors play a large role (in the case of AD in both parents the chance of inheriting this disease by a child may reach up to 70%) and environmental (mainly so-called triggers for example food and air allergens, environmental pollution, stress, hormonal factors). The disease is common, according to some experts, depending on the region of the world, it can affect up to several percent of the population. It may be a risk factor for asthma and allergic rhinitis later in life. Glucocorticosteroids (of various strengths), emollients, antihistamines, calcineurin inhibitors, sometimes antibiotics, cyclosporine and phototherapy play a major role, but above all, proper skin care. It is also extremely important to treat pruritus, because in addition to a highly negative effect on the child’s psyche, it can cause serious complications, such as bacterial skin infection. This article focuses on discussing the most frequent and most effective treatment of pruri-tus in AD in children.
Key words: atopic dermatitis, pruritus, treatment


Rola interleukiny 17 w patogenezie chorób skóry
The role of interleukin 17 in the pathogenesis of skin diseases
Kinga Wilusz-Ludwiczak, Marta Gawrońska, Andrzej Kaszuba

Streszczenie
Cytokiny są niskocząsteczkowymi białkami wpływającymi na różnorodne procesy biologiczne. Zaliczamy do nich interleukiny, interferony, czynniki martwicy nowotworów, czynniki wzrostu i chemokiny. Oprócz wywierania określonych efektów biologicznie oddziałują wzajemnie na siebie (antagonistycznie lub synergistycznie). Limfocyty Th17 są niedawno opisaną subpopulacją limfocytów. Najważniejszymi cytokinami odpowiedzialnymi za przekształcanie limfocytów naiwnych w subpopulację Th17 są TGF-β i Il-6. Główną cytokiną wytwarzaną przez limfocyty Th17 jest interleukina 17A (spośród rodziny Il-17 wywiera ona najsilniejszy efekt biologiczny). Komórki Th17 odgrywają istotną rolę w chorobach autoimmunologicznych, alergicznych, zapalnych, biorą udział w odpowiedzi przeciwzakaźnej, a także mają udział w chorobach nowotworowych. Podwyższony poziom Il-17 opisano w wielu chorobach: RZS, stwardnieniu rozsianym, łuszczycy, astmie, toczniu rumieniowatym układowym, reakcji odrzucania przeszczepu, twardzinie, zapalnych chorobach jelit.
Słowa kluczowe: limfocyty Th 17, cytokiny, interleukina 17A

Abstract
Cytokines are low-molecular proteins that affect a variety of biological processes. They include interleukins, interferons, tumor necrosis factors, growth factors and chemokines. Apart from exerting certain biological effects, they interact with each other (antagonistically or synergistically). Th17 lymphocytes are a recently described lymphocyte subpopulation. The most important cytokines responsible for transforming native lymphocytes into a Th17 subpopulation are TGF-β and Il-6. The major cytokine produced by Th17 lymphocytes is interleukin-17A (it exerts the strongest biological effect among other cytokines of the Il-17 family). Th17 cells play an important role in autoimmune, allergic and inflammatory diseases and participate in anti-infectious responses and also contribute to cancer diseases. Elevated levels of Il-17 have been observed in many diseases: RA, multiple sclerosis, psoriasis, asthma, systemic lupus erythematosus, transplant rejection reaction, scleroderma and inflammatory bowel diseases.
Key words: Th 17 lymphocytes, cytokine, interleukin 17A


Zespoły autozapalne w dermatologii – część 2
Autoinflammatory syndromes in dermatology – part 2
Katarzyna Tomaszewska, Agnieszka Wojciechowska, Małgorzata Dominiak, Joanna Krzysiek, Klaudyna Kaszuba, Aleksandra Kobusiewicz, Anna Zalewska-Janowska, Andrzej Kaszuba

Streszczenie
Zespoły autozapalne charakteryzują się nieprawidłową aktywacją nieswoistej odpowiedzi immunologicznej (innate immune system). Choroby autozapalne przebiegają z nawracającymi atakami gorączki i wielonarządowego zapalenia, które może przyjmować również manifestacje skórne. Rozpoznanie skórnych cech tych zespołów może pomóc w szybkiej diagnozie i wczesnym leczeniu, jest to kluczowe dla jakości życia i przeżycia pacjentów. W tej części pracy zostaną omówione skórne manifestacje zespołu PAPA, zespołu Blaua i sarkoidozy o wczesnym początku, zespołu Majeeda, choroby Behçeta, zespołu Schnitzlera oraz zespołów PFAPA i DIRA.
Słowa kluczowe: zespoły autozapalne, manifestacje skórne, zespół PAPA, zespół Blaua i sarkoidoza o wczesnym początku, zespół Majeeda, choroba Behçeta, zespół Schnitzlera, zespół PFAPA, zespół DIRA

Abstract
Autoinflammatory syndromes are characterized by inappropriate activation of innate immune system. Autoinflammatory diseases run a course with recurrent outbreaks of fever and multisystemic inflammation; however, the skin may also be affected by a variety of inflammatory manifestations. Recognizing the cutaneous features of these syndromes will aid for prompt diagnosis and early treatment that is of key importance for the quality of life and survival of the affected patients. In this paper, we focus on the skin manifestations of PAPA syndrome, Blau syndrome and early-onset sarcoidosis, Majeed syndrome, Behçet’s disease, Schnitzler’s syndrome, PFAPA and DIRA syndromes.
Key words: autoinflamatory syndromes, cutaneous manifestations, PAPA syndrome, Blau syndrome and early-onset sarcoidosis, Majeed syndrome, Behçet’s disease, Schnitzler’s syndrome, PFAPA syndrome, DIRA syndrome.


Możliwa rola wybranych składników odżywczych w łysieniu – przegląd literatury
Possible role of selected nutrients in alopecia – a review
Katarzyna Wróblewska-Kończalik, Jerzy Kolasiński, Justyna Gornowicz-Porowska, Klaudyna Kaszuba, Aleksandra Szymczak-Tomczak, Zygmunt Adamski

Streszczenie
Włosy stanowią niezwykle istotny element komunikacji międzyludzkiej. Ich dobra kondycja może być odzwierciedleniem wysokiej samooceny oraz pozytywnego postrzegania przez osoby z otoczenia. Za tym, jak ważny jest to czynnik psychospołeczny, przemawia fakt występowania zaburzeń w relacjach społecznych osób, których dotyczy problem wypadania włosów lub łysienia. Włosy są także wrażliwym wskaźnikiem stanu zdrowotnego całego organizmu człowieka. Zaburzenia gospodarki hormonalnej, niektóre choroby, przyjmowane leki, zatrucia (szczególnie metalami ciężkimi) mogą wpływać negatywnie na stan owłosienia i przyczynić się tym samym do złej oceny własnego wyglądu, przynosząc w konsekwencji obniżenie jakości życia. Etiopatogeneza łysienia jest znana w większości przypadków, jednak czasem jest trudna do ustalenia. Istnieją publikacje medyczne, w których autorzy zwracają uwagę na rolę składników odżywczych, mogących wpływać na jakość włosów, jak i ich wypadanie. W artykule przeanalizowano obserwacje i wnioski zawarte w niektórych tych publikacjach, wskazujące na niedokładnie jeszcze poznane potencjalne przyczyny wypadania włosów i łysienia, związane z wpływem składników odżywczych zawartych w diecie.
Słowa kluczowe: łysienie, dieta, wypadanie włosów, witaminy, żelazo, cynk, selen

Abstract
Hair is an extremely important element of interpersonal communication. Its good condition can be a reflection of high self-esteem and positive perception by people from the environment. How important psychosocial factor it is shows the fact of occurrences of disorders in the social relations of people affected by the problem of falling out hair loss. Hair is also a sensitive indicator of the health condition of the whole the human body. Endocrine disorders, some diseases, taken drugs, poisoning (especially by heavy metals) can affect the condition of hair and thus contribute to poor self-esteem, and consequently decreasing the quality of life. The etiopathogenesis of alopecia is known in most cases, however, sometimes it is difficult to determine its cause. There are medical publications in which authors pay attention to the role of nutrients that can affect quality of hair, or be a reason of hair loss. In the article have been analyzed observations and conclusions contained in some of these publications, indicating still inaccurate potential causes of hair loss and alopecia associated with the influence of nutrients contained in the diet.
Key words: alopecia, diet, hair loss, vitamins, iron, zinc, selenium


Wycięcie laserem CO2 jako alternatywna metoda leczenia raka podstawnokomórkowego z dobrym efektem onkologicznym i kosmetycznym – analiza przypadku i krótki przegląd piśmiennictwa
Laser CO2 excision as an alternative basal cell carcinoma method of treatment with good oncological and cosmetic efect – case report and brief literature review
Łukasz Pilarczyk, Karolina Olek-Hrab, Zygmunt Adamski

Streszczenie
Rak podstawnokomórkowy skóry (BCC) jest najczęstszą postacią raka skóry i stanowi 75-80% wszystkich rozpoznań, a raki skóry w liczbie bezwzględnej są najczęściej występującymi nowotworami złośliwymi człowieka. Ryzyko zachorowania na jedną z postaci raka skóry sięga 20% w ciągu życia. Wybór terapii zależy od płci, wieku, jak i od wielkości zmiany, jej lokalizacji i typu. Nie ma jednej idealnej metody usunięcia zmiany dla wszystkich lokalizacji. W leczeniu najważniejsze jest radykalne usunięcie zmiany zapobiegające wznowie, uzyskanie najlepszego efektu estetycznego i funkcjonalnego tkanek, co ma szczególne znaczenie na twarzy. Autorzy na przykładzie własnego doświadczenia chcieliby zaproponować i pokazać inne – mniej, według autorów, oszpecające chirurgiczne leczenie, które jest również terapią satysfakcjonującą onkologicznie. Jest to operacyjne wycięcie nowotworu laserem CO2 z badaniem histopatologicznym i pozostawieniem ubytku do samoistnego wynaskórkowania.
Słowa kluczowe: rak podstawonokomórkowy, laseroterapia

Abstract
Basal cell carcinoma (BCC) is the most common type of skin cancer and it is 75-80% of all skin cancers diagnosis. Skin cancers are the most common of all neoplasms in humans. The risk of developing one of skin cancer’s type reaches 20% during existence. Therapy selection depends on patient’s age and gender as well as the site, size, and type of lesion. There is no one perfect method of removing BCC for every location. The main goals of BCC treatment are to completly remove the tumour to prevent recurrence at a later date, to correct any functional impairment resulting from the tumour and to give the best cosmetic result, especially on the face. Authors, according to their own experience, would like to propose another, less deforming surgical treatment with oncological satisfy result. Laser CO2 excision with histopathological examination and healing by self epidermalisation.
Key words: basal cell carcinoma, laser therapy


Toczeń rumieniowaty noworodków – opis przypadku
Neonatal lupus erythematosus – case report
Anna Bil, Michał Dziub, Agnieszka Piekarek, Małgorzata Filipowicz

Streszczenie
Toczeń rumieniowaty noworodków jest złożonym zespołem chorobowym, w przebiegu którego może dochodzić do zajęcia skóry, serca, układu krwiotwórczego, nerek, wątroby czy OUN. Choroba występuje na skutek biernego przenikania do organizmu płodu matczynych przeciwciał przeciwjądrowych klasy IgG skierowanych przeciwko składowym jądra komórkowego, zwłaszcza rybonukleoproteinom Ro/SSA, La/SSB lub rzadziej rybonukleoproteinie U1 (U1-RNP). Objawy skórne, hematologiczne i wątrobowe zwykle ustępują samoistnie. Jedynym trwałym i jednocześnie najpoważniejszym powikłaniem choroby jest blok serca, który stanowi zagrożenie życia dziecka. Dzieci, które cierpiały na toczeń rumieniowaty noworodkowy, mają podwyższone ryzyko zachorowania w przyszłości na SLE oraz inne schorzenia autoimmunologiczne. W artykule przedstawiono przypadek 3-tygodniowego noworodka płci żeńskiej, u którego na podstawie wywiadu, obrazu klinicznego oraz badania immunologicznego rozpoznano toczeń rumieniowaty noworodków
Słowa kluczowe: toczeń, przeciwciała przeciwjądrowe, wrodzony blok serca

Abstract
Neonatal lupus erythematosus is a complex disease syndrome in the course of which skin, heart, hematopoietic system, kidneys, liver and central nervous system can be involved. The disease occurs as a result of passive penetration into the fetus of maternal IgG anti-nuclear antibodies directed against the component cell nucleus, especially ribonucleoproteins, Ro/SSA, La/SSB or less frequently the U1-RNP ribonucleoprotein. Skin, hematologic and hepatic symptoms usually disappear spontaneously. The only permanent and at the same time the most serious complication of the disease is the heart block, which is life-threatening for the child. Children who have had neonatal lupus erythematosus have an increased risk of developing SLE and other autoimmune diseases in the future. The article presents the case of a 3-week female newborn, who was diagnosed with neonatal lupus erythematosus based on anamnesis, clinical picture and immunological examination.
Key words: lupus, antinuclear antibodies, congenital heart block


Dermatologia dziecięca – pytania i odpowiedzi
Mirosława Kuchciak-Brancewicz

Streszczenie
Fitofotodermatoza to reakcja fototoksyczna wywołana przez kontakt z roślinami zawierającymi substancje uwrażliwiające na promieniowanie ultrafioletowe. Zmiany skórne są dość charakterystyczne, ale nieraz wymagają różnicowania z liszajcem pęcherzowym. Paznokieć to jeden z wytworów naskórka pełniący funkcję ochronną oraz pomagający w wykonywaniu precyzyjnych czynności palcami. Jednym z czynników uszkadzających może być obgryzanie paznokci. Dla pozbycia się tego nawyku ważne jest uświadomienie, w jakich okolicznościach dochodzi do obgryzania i wyeliminowanie tych form zachowania. Zaleca się także leczenie miejscowe, a nieraz farmakologiczne. Brodawki należą do najczęstszych guzów okolicy paznokci. Powstają we wrotach zakażenia, jakimi jest uszkodzona bariera naskórkowa, najczęściej u dzieci z atopowym zapaleniem skóry. Większość brodawek wirusowych można usunąć znanymi preparatami dla zwalczania brodawek lub metodami zabiegowymi. Trudności terapeutyczne mogą stanowić brodawki okołopaznokciowe, zlokalizowane pod paznokciem i za obłączkiem. Większość przypadków twardziny młodzieńczej ma postać twardziny ograniczonej, takiej jak morphea circumscripta lub twardzina linijna. Szczególną odmianą twardziny linijnej jest twardzina linijna czaszki przypominająca bliznę po cięciu szablą o nazwie coup de sabre. Postać ta często wiąże się ze zmianami zapalnymi oczodołu i w mózgu. Jej skutkiem może być ciężka padaczka, jak również poważne zniekształcenia twarzy i czaszki. W takich przypadkach zaleca się wczesne agresywne leczenie steroidami i metotreksatem.
Słowa kluczowe: dzieci, fitofotodermatoza, liszajec pęcherzowy, obgryzanie paznokci, brodawki okołopaznokciowe, twardzina linijna twarzy

Abstract
Phytophotodermatosis is a phototoxic reaction caused by contact with plants containing substances sensitizing to ultraviolet radiation. Skin lesions are quite characteristic, but sometimes require differentiation with bullous impetigo. Nail is one of the products of the epidermis that has a protective function and helps to perform precise motions with your fingers. One of the destructive factors may be nail biting. In order to get rid of this habit, it is important to realize in what circumstances the biting occurs, therefore eliminating procedures should be introduced. Local treatment is mostly recommended, sometimes pharmacotherapy. Warts are among the most common tumors of the nail area. A damaged epidermal barrier, mostly in children with atopic dermatitis are the common entry of infection for warts. Most viral warts can be removed with known medication dedicated for it or with surgical methods. Therapeutic difficulties may be periungual warts located under the nail and behind the lunula. Most cases of juvenile scleroderma are limited sclerosis, such as morphea circumscripta or scleroderma. A special variation of linear scleroderma is scleroderma, which resembles a scar after cutting with a saber called coup de saber. This form is often associated with inflammatory changes of the eye socket and in the brain. It may result in severe epilepsy as well as severe deformities of the face and skull. In such cases, early aggressive treatment with steroids and methotrexate is recommended.
Key words: children, phytophotodermatitis, bullous impetigo, nail biting, periungual warts, linear scleroderma


Postępowanie lekarza podczas szczepień ochronnych
Rafał Patryn