Zmiany łuszczycowe mogą lokalizować się na skórze całego ciała. Ich obecność jest przyczyną odczuwania dużego stresu wśród chorujących. Rozwój dermatozy często skutkuje poczuciem odrzucenia i niskim poczuciem własnej wartości. Ponadto pacjenci bardzo często pozostają samotni przez całe życie i popadają w nałogi.
W badaniu opublikowanym w JAAD autorzy z Hiszpanii ocenili wpływ łuszczycy na jakość życia partnerów dzielących mieszkanie z chorymi. Badaniem objęto 130 osób: pacjentów, mieszkających z nimi partnerów oraz grupę kontrolną. Jakość życia mierzono za pomocą skal DLQI (Dermatology Life Quality Index) u chorych oraz FDLQI (Family Dermatology Life Quality Index) u partnerów i w grupie kontrolnej. Stan psychologiczny oceniano za pomocą skali HADS (Hospital Anxiety and Depression Scale). Zebrano również dane demograficzne oraz dotyczące klinicznej charakterystyki pacjentów.
Okazało się, że obecność łuszczycy miała wpływ na jakość życia u 87,8% partnerów. Stwierdzono istotną korelację pomiędzy wynikami skal FDLQI partnerów a DLQI pacjentów (rs = 0.554; P < .001). Poziomy lęku i depresji nie różniły się znacząco pomiędzy grupami chorych i partnerów, ale były zauważalnie wyższe niż w grupie kontrolnej (P < .001).
Na podstawie otrzymanych wyników autorzy wnioskują, że łuszczyca w dużym stopniu pogarsza samopoczucie pacjentów i osób, z którymi są w związku. Jedni i drudzy są narażeni na znacznie wyższe ryzyko wystąpienia lęku i depresji, co zdecydowanie obniża ich jakość życia.
Lek. Michał Adamczyk
Klinika Dermatologii, Wenerologii i Dermatologii Dziecięcej Uniwersytetu Medycznego w Lublinie
Klinika Dermatologii, Wenerologii i Dermatologii Dziecięcej Uniwersytetu Medycznego w Lublinie
Źródło:
www.jaad.org
