Pęcherzyca jest chorobą rzadką i potencjalnie śmiertelną. Wprowadzenie terapii immunosupresyjnej preparatami glikokortykosteroidowymi (GKS) znacznie zmniejszyło umieralność wśród chorych. Obecnie główną przyczyną śmiertelności są powikłania stosowanej terapii. Uważa się, że dodanie do GKS innych środków immunosupresyjnych, takich jak: azatiopryna, mykofenolan mofetylu, cyklofosfamid, cyklosporyna A, infliksymab czy dożylne immunoglobuliny, pozwala na obniżenie dawek GKS i dzięki temu prowadzi do zmniejszenia ryzyka ich działań niepożądanych.
Badacze przeprowadzili przegląd i metaanalizę opublikowanych wcześniej randomizowanych badań klinicznych. Interpretowano czas potrzebny do osiągnięcia remisji, czas potrzebny do uzyskania kontroli procesu chorobowego, nawroty, kumulacyjne dawki GKS, działania niepożądane i przyczyny śmiertelności pacjentów.
Uwzględniono 10 badań klinicznych, które obejmowały łącznie 559 pacjentów. Stwierdzono, że leki adiuwantowe nie miały korzystnych efektów w aspekcie uzyskania remisji. Okazało się jednak, że terapia łączona powoduje zmniejszenie ryzyka nawrotu choroby aż o 29%.
Do wad omawianej pracy należy fakt, że analizowano wszystkie metody adiuwantowe, nie różnicując ich. Autorzy uważają, że potrzebne są dalsze badania kliniczne z randomizacją.
Źródło:
http://www.jaad.org/article/S0190-9622(15)01609-6/abstract
Lek. Michał Adamczyk
Klinika Dermatologii, Wenerologii i Dermatologii Dziecięcej Uniwersytetu Medycznego w Lublinie