Bielactwo nabyte jest stosunkowo często występującym schorzeniem, które charakteryzuje się utratą melanocytów i w efekcie powstawaniem dobrze odgraniczonych obszarów pozbawionych barwnika. Etiologia schorzenia jest niewyjaśniona, istnieje wiele teorii, w tym m.in. autoimmunologiczna, autocytotoksyczna i neurogenna. Wiadomo, że u chorych na bielactwo nabyte częściej niż w ogólnej populacji obserwuje się choroby z kręgu schorzeń autoimmunologicznych.
Naukowcy z USA podjęli się oceny częstości występowania innych chorób autoimmunologicznych u pacjentów z bielactwem. Rezultaty badania publikują w najnowszym numerze czasopisma Journal of American Academy of Dermatology (JAAD). W tym celu przeprowadzono retrospektywną analizę danych pacjentów z bielactwem, leczonych pomiędzy styczniem 2002 a październikiem 2012 r. w Henry Ford Health System w Detroit.
Wśród 1098 pacjentów z bielactwem niemal 20% cierpiało na co najmniej jedną towarzyszącą chorobę autoimmunologiczną. W porównaniu z populacją ogólną obserwowano częstsze występowanie chorób tarczycy (12,9%, p < 0,001), łysienia plackowatego (3,8%, p < 0,01), idiopatycznych chorób zapalnych jelit (0,9%, p = 0,07), tocznia rumieniowatego układowego (0,3%, p = 0,48), zespołu Guillaina-Barrego (0,3%, p < 0,001), tocznia rumieniowatego krążkowego (0,2%, p = 0,03), linijnej twardziny ograniczonej (0,2%, p < 0,001), miastenii (0,2%, p = 0,002) oraz zespołu Sjogrena (0,2%, p = 0, 011).
Do ograniczeń cytowanego badania należy zaliczyć brak grupy kontrolnej i fakt, że dane pochodzą tylko z jednego ośrodka.
Źródło: www.jaad.org
Lek. Michał Adamczyk
Klinika Dermatologii, Wenerologii i Dermatologii Dziecięcej Uniwersytetu Medycznego w Lublinie
Lek. Michał Adamczyk
Klinika Dermatologii, Wenerologii i Dermatologii Dziecięcej Uniwersytetu Medycznego w Lublinie
