Złotym standardem diagnostyczno-terapeutycznym jest wycięcie zmiany z następową ocena histopatologiczną. Do metod leczniczych należą: wycięcie chirurgiczne z odpowiednim marginesem zapewniającym całkowite usunięcie tkanki nowotworowej, ponadto krioterapia, radioterapia, laseroterapia, terapia fotodynamiczna, a także etapowe wycięcie z pełną kontrolą histologiczną marginesów, czyli chirurgia mikrograficzna Mohsa (Mohs micrographic surgery – MMS).
Chirurgicznym leczeniem zmian nowotworowych skóry zajmują się lekarze wielu specjalności. Z danych Medicare (program ubezpieczeń społecznych administrowany przez rząd Stanów Zjednoczonych) pochodzących z lat 1998-1999 wynika, że w przypadku nieczerniakowych nowoworów skóry (nonmelanoma skin cancer – NMSC) to dermatolodzy wykonywali prawie wszystkie procedury niszczenia (95%) oraz zabiegi MMS (100%), natomiast w mniejszym odsetku (56%) wycinali tkanki nowotworowe. Było to bardzo korzystne pod względem finansowym dla państwa, gdyż chirurdzy procedurę leczenia NMSC wyceniali na 957$, podczas gdy dermatolodzy na 604$ (nie wymagali oni specjalistycznego gabinetu oraz zaplecza anestezjologicznego).
Celem omawianej pracy było uaktualnienie powyższych doniesień, ze zwróceniem szczególnej uwagi na rolę dermatologów i lekarzy innych specjalności w leczeniu nowotworów skóry na terenie Stanów Zjednoczonych. Aby określić liczbę zabiegów wykonanych przez specjalistów, wykorzystano najnowsze dostępne dane Medicare pochodzące z lat 2012-2015. Okazało się, że aż 8330 lekarzy w tym czasie podjęło się procedury leczenia nowotworów skóry, a wśród nich zdecydowanie dominowali dermatolodzy (aż 84%), następnie chirurdzy plastyczni (6,4%), chirurdzy ogólni (2,4%), otorynolaryngolodzy (2,1%) oraz lekarze rodzinni (1,1%). Ogólną liczbę zabiegów chorób skóry wykonanych przez lekarzy oszacowano na 95%, a złożyło się na to odpowiednio 97,1% zabiegów zniszczenia, 98,1% chirurgii Mohsa oraz 85,4% wycięć tkanki. Autorzy powyższej publikacji podkreślili znaczący wzrost liczby zabiegów wycięcia (z 56 do ponad 85%) oraz nieustająco wysoki poziom chirurgii Mohsa, jakich podejmują się dermatolodzy na terenie USA. Najprawdopodobniej wynika to z podejścia lekarzy pierwszego kontaktu, którzy wstępnie kierują pacjentów z podejrzeniem nowotworu skóry do dermatologa oraz samych chorych, którzy sami zgłaszają się do poradni chorób skóry. Nie bez znaczenia jest fakt, że młodzi adepci dermatologii poznają zagadnienia chirurgii skóry, co jest ujęte w ich programie specjalizacyjnym. Autorzy zwrócili uwagę na błędy, jakie mogą występować w gromadzonych przez lata danych.
Lek. Paulina Szczepanik-Kułak
Na podstawie:
Wang David M. i wsp.: Dermatologists are the primary treating physicians of skin cancer in the United States Medicare population. J Am Acad Dermatol; 79 (3): 578-580.
