Infekcja ma charakter powierzchowny, ograniczony do komórek naskórka, w których wirus się namnaża. MC uznaje się za łagodną i samoustępującą chorobę. Niepokój wzbudzają zakaźny charakter wykwitów oraz towarzyszący im ból, świąd i defekt kosmetyczny. W związku z tym poszukuje się bezpiecznych i skutecznych form leczenia. Obecnie stosuje się metody zabiegowe, chemiczne lub immunomodulujące, jednak pomimo stosowania skutecznej terapii, u ok. 1/3 pacjentów obserwuje się nawroty.
Mebutynian ingenolu to substancja lecznicza do miejscowego stosowania, o nieznanym do końca mechanizmie działania, zarejestrowana do leczenia rogowacenia słonecznego. W piśmiennictwie angielskim dostępne są doniesienia o jej skuteczności w leczeniu zmian o charakterze mięczaka zakaźnego. Grupa koreańskich badaczy podjęła pracę nad tym problemem. W tym celu przeprowadzono randomizowane badanie, do którego włączono 19 pacjentów z the Dermatology Departments of Pusan National University Hospitals (Busan and Yangsan) z rozpoznanym MC. Losowo podzielono ich na dwie grupy. Pierwszej, 10-osobowej wydano zalecenie jednokrotnej w ciągu dnia aplikacji miejscowej 0,015% mebutynianu ingenolu na szczyt wykwitów chorobowych. Zabieg należało powtarzać przez 3 kolejne dni tygodnia. Druga grupa nakładała punktowo imikwimod w formie kremu o stężeniu 5% raz dziennie przez 5 dni w tygodniu. U pacjentów stosujących mebutynian ingenolu zaobserwowano istotne zmniejszenie liczby zmian MC - w porównaniu z imiwimodem stwierdzono znaczącą redukcję w 2., 4., 8. i 12. tygodniach terapii. Wykazano, że w 12. tygodniu wskaźnik redukcji liczby wykwitów w pierwszej grupie wynosił 90%, natomiast w drugiej - 33,3%. Ponadto stwierdzono, że z aplikacją mebutynianu wiąże się krótszy czas konieczny do osiągnięcia pełnej remisji, mniejsze nasilenie rumienia wokół wykwitów oraz nieco łagodniejsze dolegliwości bólowe i świądowe. Natomiast częściej obserwowano strupy.
W podsumowaniu autorzy badania podkreślili, że zastosowanie mebutynianu ingenolu może skrócić okres zakaźności chorych z mięczakiem zakaźnym. Ponadto w porównaniu z innymi metodami pozwalającymi na uzyskanie szybkiej poprawy klinicznej, takimi jak krioterapia lub łyżeczkowanie, jest lepiej tolerowane i wiąże się z mniej nasilonymi dolegliwościami bólowymi. Równocześnie wskazali słabe strony badania - niewielką liczbę badanych pacjentów, brak zaślepienia i grupy kontrolnej. Z uwagi na zachęcające rezultaty, zalecili przeprowadzenie dalszych badań.
Na postawie:
Shin K.: Ingenol mebutate gel for the treatment of molluscum contagiosum: An open-label comparative pilot study. JAAD 2019; 82 (1): 254-255.
Paulina Szczepanik-Kułak
Źródło ikony wpisu: Kaszuba A., Kuchciak-Brancewicz M.: Ilustrowana dermatologia dziecięca, Wyd. Czelej, Lublin 2013, s.62.
Źródło ikony wpisu: Kaszuba A., Kuchciak-Brancewicz M.: Ilustrowana dermatologia dziecięca, Wyd. Czelej, Lublin 2013, s.62.
