Koreańscy badacze dokonali analizy danych pacjentów ze niedawno rozpoznaną łuszczycą, dostępnych w Korean National Health Insurance Service–National Sample Cohort w latach 2003 do 2013. Do kryteriów włączenia należał wiek: 20-70 lat, ujemny wywiad dotyczący łuszczycy i chorób mediowanych immunologicznie, niestosowanie leków immunosupresyjnych, w tym glikokortykosteroidów. Spośród ogólnej liczby pacjentów (629,527) u 16,383 rozwinęła się łuszczyca (2,6%), natomiast ilość epizodów infekcyjnych wynosiła 9,690,990. Odpowiadało to 15,435 na 10,000 osób w ciągu roku. W znacznej większości (99,2%) były to choroby, z powodu których pacjenci konsultowali się w poradniach bez konieczności hospitalizacji. Analiza statystyczna wykazała, że u pacjentów z łuszczycą występowało dwukrotnie wyższe ryzyko zachorowania w porównaniu z osobami z ujemnym wywiadem łuszczycowym. Szczególnie dotyczyło to infekcji skórnych, tkanek miękkich oraz przenoszonych drogą płciową. Ponadto u chorych z łuszczycą, którzy otrzymywali leczenie systemowe, stwierdzono podobne ryzyko zapadalności, jak u pacjentów nieleczonych. Co ciekawe, wykazywali oni większą podatność na infekcje skórne i tkanek miękkich.
W podsumowaniu autorzy podkreślili, że u pacjentów z łuszczycą istnieje podwyższone ryzyko zachorowania na ostre infekcje, szczególnie obejmujące skórę, tkanki miękkie oraz na choroby przenoszone drogą płciową. Jest to wskazówka dla lekarzy dermatologów do kontroli klinicznej pacjentów pod tym kątem. Istnieje konieczność przeprowadzenia dalszych badań, uwzględniających biologiczny mechanizm tej zależności.
Na podstawie: Bo Ri K. i wsp.: Risk of acute infections in patients with psoriasis: A nationwide population - based cohort study. JAAD 2020; 82 (3): 764-766.
Paulina Szczepanik-Kułak
Paulina Szczepanik-Kułak
