Hoffman i wsp. postanowili ocenić, czy ekspresja IgA u dorosłych pacjentów z LCV, wykazana metodą immunofluorescencji bezpośredniej (direct immunofluorescence, DIF), wiąże się z zajęciem nerek, wydłużonym okresem hospitalizacji oraz większym ryzykiem zgonu. W tym celu przeanalizowano dane pacjentów Uniwersyteckiej Kliniki w Columbus, Ohio z lat 2012-2018 w poszukiwaniu chorych z rozpoznaniem LCV opartego o badanie DIF. Do badania włączono 63 osoby, które podzielono w zależności od rozpoznania IgAV lub non-IgAV. Analiza statystyczna wykazała, że pomiędzy dwoma grupami nie istniały różnice w zakresie konieczności powtórnej hospitalizacji lub śmiertelności. Ponadto w obu stwierdzono wyższe wskaźniki częstości występowania bakteriemii w porównaniu do średniej częstości u pacjentów hospitalizowanych. U chorych z IgAV odnotowano dłuższy okres czasu od momentu przyjęcia do kliniki do ponownej konsultacji lekarskiej. W przypadku parametrów nerkowych, wyjściowe wartości kreatyniny oraz po upływie roku od rozpoznania choroby były znacząco wyższe dla chorych z IgAV.
W podsumowaniu autorzy zasugerowali, że badanie metodą immunofluorescencji bezpośredniej u chorych z leukocytoklastycznym zapaleniem naczyń związanym z ekspresją IgA pozwala na ocenę ryzyka rozwoju powikłań nerkowych. Natomiast badanie DIF nie pozwala na ocenę długości hospitalizacji lub konieczności jej powtórzenia oraz śmiertelności.
Na podstawie: Hoffman K.P., Chung C., Parikh S., Kwatra S.G., Trinidad J., Kaffenberger B.H.: Immunoglobulin A expression in adult cutaneous leukocytoclastic vasculitis and its effect on hospital outcomes. J Am Acad Dermatol 2020; 83(5):1511-1513.
Obraz Belova59 z Pixabay
