Baricitinib - nowy lek doustny w terapii łuszczycy?
Zobacz więcej

Baricitinib - nowy lek doustny w terapii łuszczycy?

Farmakologiczna inhibicja wewnątrzkomórkowej ścieżki sygnałowej JAK-STAT okazała się skuteczna w hamowaniu zjawisk patologicznych związanych z rozwojem wielu chorób zapalnych, w tym łuszczycy. Niestety tofacitinib został niedawno odrzucony przez FDA w procesie rejestracji we wskazaniu na przewlekłą łuszczycę plackowatą z powodu niekorzystnego stosunku korzyści do ryzyka związanego z przyjmowaniem leku. Branża farmaceutyczna nie rezygnuje jednak z inhibitorów kinaz tyrozynowych w terapii tej dermatozy. Ostatnio opublikowano wyniki badań klinicznych 2 fazy nad nowym lekiem z tej grupy - baricitinibem.

Tofacitinib w miejscowej terapii atopowego zapalenia skóry
Zobacz więcej

Tofacitinib w miejscowej terapii atopowego zapalenia skóry

Atopowe zapalenie skóry to przewlekła dermatoza związana z obecnością zmian wypryskowych w typowych lokalizacjach, uporczywym świądem i często współistnieniem innych schorzeń z kręgu atopii. W terapii miejscowej stosuje się leki glikokortykosteroidowe i inhibitory kalcyneuryny. W najnowszym numerze British Journal of Dermatology opublikowano dane, które wykazują skuteczność miejscowego tofacitinibu w leczeniu atopowego zapalenia skóry.

Medycyna pracy a zwolnienie z VAT
Zobacz więcej

Medycyna pracy a zwolnienie z VAT

Przepisy o VAT przewidują zwolnienie z VAT usług opieki medycznej służących profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia. W ostatnich czasach podatnicy toczyli wiele sporów z Ministrem Finansów w zakresie ustalenia, które usługi objęte są tym zwolnieniem, a które nie.

Łuszczyca i tętniaki aorty brzusznej
Zobacz więcej

Łuszczyca i tętniaki aorty brzusznej

Wiadomo, że chorzy z łuszczycą częściej niż reszta populacji cierpią na otyłość, nadciśnienie tętnicze, cukrzycę typu 2 i zaburzenia profilu lipidowego krwi, które stanowią składowe zespołu metabolicznego. Dlatego pacjentów tych należy szczególnie uważnie obserwować pod kątem występowania tych zaburzeń i leczyć je, aby zapobiec przyszłym powikłaniom - w tym sercowo-naczyniowym, takim jak zawały serca i udary mózgu. Naukowcy donoszą o podwyższonym ryzyku rozwoju tętniaków aorty u pacjentów z łuszczycą, szczególnie z rozległym zajęciem skóry.

Naukowcy zidentyfikowali „gen młodości
Zobacz więcej

Naukowcy zidentyfikowali „gen młodości"?

Odnalezienie sposobu na zachowanie młodości jest od wieków pożądane przez człowieka. Wcześniejsze badania dowiodły, że za nasz wygląd odpowiedzialne są zarówno predyspozycje genetyczne, jak i czynniki środowiskowe. Niektóre analizy przemawiają również za tym, że wiek człowieka oceniany na podstawie jego wyglądu może również odzwierciedlać ogólne zdrowie, a nawet ryzyko śmierci. Badacze z Holandii odkryli gen, który jest częściowo odpowiedzialny za bardziej „młodzieńczy" wygląd.

Korelacja między stężeniami biomarkerów a poprawą kliniczną w trądziku różowatym
Zobacz więcej

Korelacja między stężeniami biomarkerów a poprawą kliniczną w trądziku różowatym

Trądzik różowaty (rosacea) jest przewlekłą dermatozą, w której zmiany skórne dotyczą centralnej części twarzy. Choroba często stanowi znaczny defekt kosmetyczny i jest źródłem stresu dla pacjentów. Podłoże patofizjologiczne obejmuje między innymi zaburzenia ukrwienia, immunologiczne i przerost gruczołów łojowych. Dokładna przyczyna trądziku różowatego nie została poznana, ale ostatnio udało się zidentyfikować kilka wariantów antygenów zgodności tkankowej (HLA) związanych z chorobą.

E-zwolnienia lekarskie
Zobacz więcej

E-zwolnienia lekarskie

Od 1 stycznia 2016 r. lekarze mogą wystawiać elektroniczne zwolnienia lekarskie, nazywane e-ZLA. Nie oznacza to jednak, że od tej daty znikają dotychczasowe zwolnienia papierowe. Zwolnienia papierowe będzie można stosować do końca 2017 r. Od początku 2016 r. pacjent może otrzymać od lekarza zwolnienie wystawione według dotychczasowych zasad – na papierowym formularzu (ZUS ZLA) albo w formie elektronicznej (e-ZLA). Natomiast od 1 stycznia 2018 r. będą wystawiane wyłącznie e-zwolnienia.

Zmiany skórne związane ze szpiczakiem mnogim
Zobacz więcej

Zmiany skórne związane ze szpiczakiem mnogim

Zmiany skórne nie należą do typowych manifestacji klinicznych szpiczaka mnogiego. W jednym z ostatnich doniesień opisano serię przypadków pacjentów z wykwitami na skórze w przebiegu tego nowotworu. Były to osoby z zaawansowanym stadium choroby, a długość ich przeżycia nie przekraczała z reguły kilku miesięcy mimo agresywnej terapii.

Skuteczność tofacytynibu w terapii łuszczycy plackowatej
Zobacz więcej

Skuteczność tofacytynibu w terapii łuszczycy plackowatej

W ostatnich latach obserwuje się bardzo dynamiczny rozwój nowoczesnych terapii przeciwłuszczycowych. Większość nowych leków stanowią przeciwciała monoklonalne, które oddziałują w specyficznych punktach reakcji immunologicznej, antagonizując działanie cytokin prozapalnych. W związku z budową białkową, leki te muszą być podawane parenteralnie. Tofacytynib, jest lekiem doustnym, którego mechanizm działania polega na blokowaniu kinaz białkowych JAK.

Terapie przyszłości w pęcherzycy zwykłej
Zobacz więcej

Terapie przyszłości w pęcherzycy zwykłej

Pęcherzyca zwykla (Pemphigus vulgaris − PV) jest rzadką dermatozą z kręgu autoimmunologicznych chorób pęcherzowych. PV jest jednym z niewielu schorzeń dermatologicznych o potencjalnie śmiertelnym przebiegu. Pierwszoliniowe leczenie PV obejmuje stosowane ogólnie leki glikokortykosteroidowe (GKS) w połączeniu z innymi lekami immunosupresyjnymi. Obecnie główną przyczyną śmiertelności i powikłań obserwowanych u chorych na PV stanowią efekty uboczne długotrwałej terapii. W aktualnym numerze Journal of American Academy of Dermatology (JAAD) opublikowano ciekawy artykuł przeglądowy dotyczący leków nowej generacji, działających selektywnie wobec limfocytów B, które wykazują potencjał w leczeniu PV.

Patofizjologia przerzutów nowotworowych do skóry
Zobacz więcej

Patofizjologia przerzutów nowotworowych do skóry

Nie wiadomo, dlaczego nowotwory złośliwe narządów wewnętrznych najczęściej dają przerzuty do skóry głowy, a rzadziej do skóry kończyn. Najnowsze wyniki badań rzucają światło na aspekty patofizjologiczne przerzutów skórnych i stanowią pierwszy krok w zrozumieniu obserwowanych klinicznie różnic w częstościach ich lokalizacji.

Kaptopril mniej skuteczny niż propranolol w terapii naczyniaków niemowlęcych
Zobacz więcej

Kaptopril mniej skuteczny niż propranolol w terapii naczyniaków niemowlęcych

Najnowsze doniesienia z zakresu patofizjologii naczyniaków niemowlęcych wskazują na istotną rolę układu renina-angiotensyna  w ich rozwoju. Uzasadnia to zastosowanie inhibitorów enzymu konwertującego angiotensynę w terapii infantile hemangiomas (IH). Klinicyści z Kairu opublikowali ostatnio wyniki randomizowanego badania klinicznego, w którym porównywali skuteczność propranololu i kaptoprilu w terapii naczyniaków niemowlęcych.

Zanieczyszczenia powietrza a rozwój plam soczewicowatych
Zobacz więcej

Zanieczyszczenia powietrza a rozwój plam soczewicowatych

Plamy soczewicowate to łagodne zmiany barwnikowe, które występują na skórze większości osób po 60. roku życia. Zmiany zajmują najczęściej okolice eksponowane na światło słoneczne i u osób intensywnie się opalających pojawiają się w młodszym wieku. Najnowsze badania dowodzą, że wszechobecne zanieczyszczenia powietrza, szczególnie tlenkami azotu, również przyczyniają się do rozwoju plam soczewicowatych.

Rozwój hidradenitis suppurativa w trakcie leczenia biologicznego
Zobacz więcej

Rozwój hidradenitis suppurativa w trakcie leczenia biologicznego

Trądzik odwrócony (hidradenitis suppurativa − HS) jest ciężką, przewlekłą, ropną chorobą skóry, która najczęściej dotyczy młodych kobiet i mężczyzn. Terapia schorzenia jest trudna, większość dostępnych metod farmakologicznych charakteryzuje się niewielkim efektem działania. Do leków o najwyższej skuteczności należą inhibitory TNF-alfa. Naukowcy z Francji zajęli się problemem HS jako paradoksalnego zjawiska, które wystąpiło u pacjentów leczonych preparatami biologicznymi z powodu innych schorzeń.

Zastosowanie talidomidu w terapii przewlekłego świądu
Zobacz więcej

Zastosowanie talidomidu w terapii przewlekłego świądu

Talidomid, lek wycofany z użytku w latach 60. XX wieku z powodu silnego działania teratogennego, w ostatnich latach wykorzystywany jest w terapii złośliwego nowotworu układu krwiotwórczego - szpiczaka plazmocytowego. Okazuje się, że lek ten może mieć również zastosowanie w leczeniu przewlekłego świądu opornego na inne metody terapii.

Choroby autoimmunologiczne współwystępujące z bielactwem
Zobacz więcej

Choroby autoimmunologiczne współwystępujące z bielactwem

Bielactwo nabyte (vitiligo) należy do zaburzeń pigmentacji o nie do końca wyjaśnionej etiologii. W literaturze dostępnych jest niewiele badań na dużych grupach pacjentów, w których ocenia się częstość występowania schorzeń autoimmunologicznych wśród pacjentów cierpiących na vitiligo.