Nowe perspektywy w terapii łysienia plackowatego

Łysienie plackowate (alopecia areata - AA) jest dość częstą występującą postacią łysienia. Rokowanie w zakresie odrostu włosów jest niepewne, a leczenie bardzo często nieskuteczne. Publikowane w ostatnich miesiącach doniesienia dają nadzieję na rozwiązanie problemu skutecznego leczenia AA w przyszłości, w tym jego najcięższej postaci klinicznej - łysienia uogólnionego.

Etanercept skuteczny w leczeniu toksycznej nekrolizy naskórka

Toksyczna nekroliza naskórka (zespół Lyella) jest potencjalnie śmiertelną skórną reakcją polekową. Nie ustalono dotąd sposobu postępowania terapeutycznego o udowodnionej skuteczności, główną rolę odgrywa leczenie objawowe. Na łamach Journal of American Academy of Dermatology opublikowano artykuł o skuteczności etanerceptu - leku biologicznego anty-TNF-α stosowanego w leczeniu tej jednostki chorobowej.

Wpływ adalimumabu na patogenezę łuszczycy

Etiologia i patogeneza łuszczycy jest złożona i wciąż nie w pełni poznana. Leki biologiczne o działaniu anty-TNFα okazały się rewolucyjne w leczeniu choroby. Naukowcy z Nijmegen w Holandii podjęli się oceny zmian ekspresji genów na poziomie mRNA i białkowym zachodzących w komórkach bioptatów skórnych ze zmian łuszczycowych w trakcie terapii antagonistą TNFα - adalimumabem.

Do wypalenia zawodowego jeden krok

"Gdyby mi się chciało, tak jak mi się nie chce" – to powiedzenie doskonale odzwierciedla dylemat osoby z wypaleniem zawodowym. Lekarze, pielęgniarki i przedstawiciele innych zawodów medycznych – wymagania co do pracowników w tych profesjach są wysokie. Im ambitniejsze cele i oczekiwania sobie stawiają, tym większa szansa na wystąpienie wypalenia zawodowego.

 

Jak najlepiej karmić niemowlę chorujące na atopowe zapalenie skóry?

Atopowe zapalenie skóry może wystąpić w każdym wieku, ale często rozpoczyna się już w 3­‑4 pierwszych miesiącach życia dziecka. Wiele czynników może powodować zaostrzenia AZS, w tym alergeny pokarmowe i powietrznopochodne, szczepienia ochronne, ząbkowanie, zakażenia, temperatura i wilgotność powietrza, substancje drażniące (również ubranie), stres itp.

Jak leczyć u dzieci miejscowe odczyny po użądleniach i ukąszeniach przez owady?

Dzieci, zwłaszcza w młodszych grupach wiekowych, nieświadome grożącego niebezpieczeństwa, często biegają boso, narażając się na użądlenia przez pszczoły miodne i trzmiele (przysiadające na nisko rosnących roślinach), żółte osy (mające podziemne gniazda między kępami traw, wrzosowisk i jałowców) czy osy pospolite (zjadające słodkie, dojrzałe i soczyste owoce, po które nasze pociechy tak chętnie sięgają). W naszych warunkach klimatycznych najczęściej spotykamy się z ukąszeniem przez komary, meszki, kleszcze, pchły i pluskwy. 

Ryzyko infekcji oportunistycznych u pacjentów z pęcherzycą zwykłą

Pęcherzyca zwykła jest rzadką autoimmunologiczną chorobą pęcherzową, która zajmuje skórę i błony śluzowe. Terapia opiera się na długotrwałym leczeniu immunosupresyjnym i związana jest ze zwiększonym ryzykiem rozwoju zakażeń oportunistycznych. Dotychczas w piśmiennictwie było niewiele doniesień dotyczących ryzyka rozwoju tych infekcji u pacjentów z pęcherzycą zwykłą.

Jakość życia osób mieszkających z pacjentami chorującymi na łuszczycę

W wielu badaniach naukowych analizowano wpływ zmian skórnych u chorych na łuszczycę na codzienne funkcjonowanie i jakość życia. Nieliczne natomiast są doniesienia, które dotyczą oddziaływania tej choroby na życie osób, które są w związkach z pacjentami chorującymi na łuszczycę. Naukowcy z Granady w Hiszpanii oceniali ich poziom lęku, depresji i poziom egzystencji.

Ocena 5-letniej zapadalności na nowotwory złośliwe u chorych z przewlekłym świądem bez zmian skórnych

Przewlekły świąd jest częstym objawem zgłaszanym przez pacjentów u dermatologa.  Może być następstwem chorób skóry, zaburzeń ogólnoustrojowych oraz być zaburzeniem idiopatycznym (szczególnie u osób w podeszłym wieku). Naukowcy z Filadelfii podjęli się oceny ryzyka zachorowania na nowotwór złośliwy u pacjentów z przewlekłym świądem bez zmian skórnych.

Wirusy HPV a rak kolczystokomórkowy skóry

Dyskusja na temat roli wirusów HPV w rozwoju raka kolczystokomórkowego skóry (cutaneous squamous cell carcinoma - cuSCC) toczy się od dawna. Wyniki dotychczas publikowanych badań są niejednoznaczne. Na łamach najnowszego numeru „Journal of American Academy of Dermatology” (JAAD) opublikowano artykuł podsumowujący rezultaty dotychczasowych badań. Zauważono korelację między stanem immunosupresji a częstotliwością występowania HPV w zmianach cuSCC.

„Stare” antybiotyki wracają do łask

Częste infekcje skóry, szczególnie z obecnością wysięku zapalnego, ostre zapalenie migdałków lub płonica są chorobami wywoływanymi przez Streptococcus pyogenes. Zakażenie paciorkowcami może skutkować poważnymi powikłaniami takimi jak gorączka reumatyczna oraz kłębuszkowe zapalenie nerek. Lekiem z wyboru w infekcjach paciorkowcowych jest penicylina. Jest to nie zawsze dostępny antybiotyk, a częste nadkażenia skóry wywoływane przez Staphyloccocus aureus powodują oporność na penicylinę.