Kolejne trzy przypadki niedawno rozpoznanej choroby
Zobacz więcej

Kolejne trzy przypadki niedawno rozpoznanej choroby

Pierwsze doniesienia o zespole midface toddler excoriation syndrome (MiTES) pochodzą z 2018 r. Jest to zaburzenie genetyczne, dziedziczone w sposób autosomalny recesywny, u podłoża którego leży mutacja w obu kopiach genu PR, kodującego domenę białka 12 (PRDM12). Prawidłowa ekspresja genu PR prowadzi do wykształcenia nocyceptorów, czyli receptorów bólowych.

Związek świerzbiączki guzkowej z występowaniem nowotworów u pacjentów w średnim wieku
Zobacz więcej

Związek świerzbiączki guzkowej z występowaniem nowotworów u pacjentów w średnim wieku

Świerzbiączka guzkowa (ŚG) jest zapalną dermatozą przebiegającą z nasilonym świądem skóry. Bardzo często towarzyszą jej inne zaburzenia, w tym nowotwory. Badacze z John Hopkins University School of Medicine w Baltimore, Maryland postanowili ocenić tę korelację. W tym celu przeprowadzili badanie retrospektywne, które objęło 695 chorych z rozpoznaniem ŚG w wieku 40-69 lat, hospitalizowanych w Johns Hopkins Health System w latach 2013-2017.

Stosowanie fotoprotekcji przez osoby z nowotworami skóry
Zobacz więcej

Stosowanie fotoprotekcji przez osoby z nowotworami skóry

Najczęściej diagnozowanymi w Stanach Zjednoczonych nowotworami złośliwymi skóry są rozrosty niemelanocytarne (keratinocyte carcinoma - KC), w tym rak podstawnokomórkowy i kolczystokomórkowy. W związku z obserwowanym obecnie wzrostem zapadalności, poszukuje się skutecznych metod ich zapobiegania. Najważniejszym działaniem profilaktycznym jest odpowiednie stosowanie fotoprotekcji.

Agoniści receptorów benzodiazepinowych a ryzyko rozwoju łuszczycy
Zobacz więcej

Agoniści receptorów benzodiazepinowych a ryzyko rozwoju łuszczycy

Benzodiazepiny (benzodiazepine - BZD) to grupa leków o działaniu przeciwlękowym, uspokajającym, nasennym, przeciwdrgawkowym, miorelaksacyjnym i amnestycznym. Działanie benzodiazepin polega na łączeniu się z receptorem benzodiazepinowym, który jest częścią większego kompleksu receptorowego, tak zwanego receptora GABA-ergicznego.

Retrospektywna analiza przypadków pacjentów z rozpoznaniem przewlekłego niebliznowajciejącego zapalenia mieszków włosowych skóry głowy
Zobacz więcej

Retrospektywna analiza przypadków pacjentów z rozpoznaniem przewlekłego niebliznowajciejącego zapalenia mieszków włosowych skóry głowy

Zapalenie mieszków włosowych skóry głowy (scalp folliculitis - SF) jest dermatozą, której nasilenie i przebieg kliniczny mogą mieć zróżnicowany charakter. Wyróżnia się kilka postaci choroby, w tym przewlekłe niebliznowaciejące SF. Z uwagi na fakt, że jest to odmiana o nie do końca poznanym charakterze i metodach terapeutycznych, hiszpańscy dermatolodzy z Hospital Universitario de Fuenlabrada w Madrycie dokonali retrospektywnej analizy opisów wszystkich przypadków pacjentów hospitalizowanych w ich klinice od stycznia 2016 do grudnia 2017.

Obraz kliniczny i trichoskopowy łysienia pooperacyjnego
Zobacz więcej

Obraz kliniczny i trichoskopowy łysienia pooperacyjnego

Łysienie pooperacyjne, inaczej zwane łysieniem z ucisku (pressure alopecia - PA) to rzadko występująca forma utraty włosów na skórze głowy, rozwijająca się na skutek zmian niedokrwiennych w obrębie skalpu. Zmiany wynikają z przedłużającego się unieruchomienia głowy, najczęściej w trakcie operacji lub hospitalizacji.

Efekt przeszczepu włosów u pacjentów z łysieniem czołowym bliznowaciejącym
Zobacz więcej

Efekt przeszczepu włosów u pacjentów z łysieniem czołowym bliznowaciejącym

Łysienie czołowe bliznowaciejące (frontal fibrosing alopecia - FFA) to choroba, w przebiegu której dochodzi do trwałej utraty włosów w obrębie okolic owłosionej głowy: czołowej i skroniowej, a także rozwoju zmian rumieniowych lokalizujących się okołomieszkowo i nadmiernej hiperkeratozy. Zmianom mogą towarzyszyć subiektywne dolegliwości o charakterze bólu, pieczenia, palenia i swędzenia skóry. Leczenie choroby jest trudne, a rokowanie niepewne.

Chłoniaki skórne u osób po przeszczepach narządowych
Zobacz więcej

Chłoniaki skórne u osób po przeszczepach narządowych

U biorców przeszczepów narządowych istnieje ryzyko rozwoju zaburzeń limfoproliferacyjnych (post-transplant lymphoproliferative disorders - PTLD). Nie są jednak znane dokładne dane epidemiologiczne oraz szczegółowa charakterystyka tych zaburzeń dotyczących skóry. Wiadomo, że występują one rzadko, ponieważ obecnie istnieją doniesienia o zaledwie 56 przypadkach.

Czy warto suplementować biotynę?
Zobacz więcej

Czy warto suplementować biotynę?

Wykazano, że suplementacja biotyny wzmacnia kruche i łamliwe paznokcie, a także jest skuteczna w przypadkach trachyonychii lub deformacji płytek paznokciowych, spowodowanych ich nawykowym uszkadzaniem. Nie ma wiarygodnych danych o jej wpływie na paznokcie zdrowe, niezmienione chorobowo.

Skuteczność simwastatyny i ezetymibu w leczeniu łysienia plackowatego
Zobacz więcej

Skuteczność simwastatyny i ezetymibu w leczeniu łysienia plackowatego

Łysienie plackowate (alopecia areata - AA) to dermatoza związana z rozwojem ognisk pozbawionych włosów, bez towarzyszącego bliznowacenia. Wyróżnia się kilka odmian choroby, różniących się morfologią zmian i rokowaniem dla pacjentów. Etiopatogeneza w pełni nie została poznana. W związku z brakiem dostatecznie skutecznego leczenia, podejmuje się wiele prób terapii. Jedną z nich jest stosowanie simwastatyny oraz ezetymibu (S/E) doustnie.

Działania niepożądane leków przeciwmalarycznych stosowanych u pacjentów ze skórnym toczniem rumieniowatym i zapaleniem skórno-mięśniowym
Zobacz więcej

Działania niepożądane leków przeciwmalarycznych stosowanych u pacjentów ze skórnym toczniem rumieniowatym i zapaleniem skórno-mięśniowym

Leki przeciwmalaryczne (LP) to stosowane od wielu lat preparaty o wysokiej skuteczności. Toczeń rumieniowaty, porfiria skórna późna, polimorficzne osutki świetlne, zapalenie skórno-mięśniowe, sarkoidoza, ziarniniak obrączkowaty, liszaj płaski to niektóre ze schorzeń dermatologicznych, w których istnieją wskazania do włączenia LP.

Brodalumab w terapii ogólnej łuszczycy u chorych, u których zastosowanie innych inhibitorów IL-17 było nieskuteczne
Zobacz więcej

Brodalumab w terapii ogólnej łuszczycy u chorych, u których zastosowanie innych inhibitorów IL-17 było nieskuteczne

Dostępne są wyniki badań, w których potwierdzono skuteczność brodalumabu w leczeniu łuszczycy u chorych, którzy poprzednio stosowali leki biologiczne, nie uzyskując efektu terapeutycznego. Jakkolwiek, brakuje podobnych danych dotyczących pacjentów przyjmujących inhibitory IL-17. Amerykańscy badacze z Oddziału Dermatologii z Icahn School of Medicine at Mount Sinai postanowili zająć się tym zagadnieniem. Do badania włączono 39 pacjentów z umiarkowaną lub ciężką postacią choroby.

Suplementacja magnezu w leczeniu kępek żółtych rzekomych
Zobacz więcej

Suplementacja magnezu w leczeniu kępek żółtych rzekomych

Opublikowane dotychczas wyniki badań, przeprowadzone na modelach ludzkich i mysich, wykazały, że zwiększony poziom magnezu może ograniczać procesy wapnienia. Sugerując się tymi obiecującymi doniesieniami, amerykańscy badacze przeprowadzili randomizowane, podwójnie zaślepione badanie prospektywne, do którego włączono 44 chorych z rozpoznaniem PXE.

Guzowatość nosa (rhinophyma) wykazuje związek ze spożyciem alkoholu
Zobacz więcej

Guzowatość nosa (rhinophyma) wykazuje związek ze spożyciem alkoholu

Jednym z późnych objawów trądziku różowatego jest przerost gruczołów łojowych, tkanki łącznej i naczyń skóry, najczęściej dotyczący dolnych części nosa, co prowadzi do przerostu ograniczonego tej okolicy. Badacze z Uniwersyteckiego Szpitala w Strasburgu, z uwagi na niewielką liczbę badań dotyczących związku pomiędzy nadmiernym spożyciem alkoholu i rozwojem guzowatości nosa, postanowili zająć się tym zagadnieniem. Grupę badawczą stanowiło 52 pacjentów z rozpoznaniem rhinophyma.

Guselkumab - lek biologiczny w terapii trądziku odwróconego
Zobacz więcej

Guselkumab - lek biologiczny w terapii trądziku odwróconego

Amerykańscy naukowcy z ośrodka klinicznego w Bostonie podjęli się retrospektywnego badania, do którego włączono 8 chorych z rozpoznaniem umiarkowanej lub ciężkiej postaci trądziku odwróconego. Pacjenci otrzymywali guselkumab, przeciwciało przeciwko IL-23, w dawce 100 mg podskórnie, odpowiednio w tygodniach: 0, 4, następnie co 8 tygodni. W świetle przeprowadzonych badań wydaje się, że guselkumab może wykazywać skuteczność terapeutyczną u chorych, którzy nie odpowiedzieli na zastosowane dotąd leczenie biologiczne.