Infekcje oportunistyczne to zakażenia u pacjentów znajdujących się w stanie immunosupresji. Czynnikami etiologicznymi są zazwyczaj drobnoustroje, które u zdrowych, immunokompetentnych osób nie powodują rozwoju choroby. Naukowcy z USA ocenili częstość występowania, czynniki ryzyka i cechy charakterystyczne infekcji oportunistycznych u chorych z pęcherzycą zwykłą. Badano 172 chorych z niedawno zdiagnozowaną chorobą.
U 14 chorych rozpoznano infekcje oportunistyczne w ciągu 4 pierwszych miesięcy leczenia. Przyjmowali oni średnią dawkę 0,8mg/kg/d prednizonu (5 chorych w kombinacji z azatiopryną). Ryzyko rozwoju zakażenia w ciągu pierwszego roku po diagnozie wynosiło 9,3%, w kolejnym spadało do 0. Jako główne czynniki ryzyka zdefiniowano zaawansowany wiek pacjenta i cukrzycę. Za czynniki chorobotwórcze uznano bakterie z rodzajów Nocardia, Legionella, Listeria oraz Cytomegalowirusy. Dwóch pacjentów zmarło w ciągu 2 miesięcy od rozpoznania zakażenia, a u dwóch odnotowano zaburzenia neurologiczne.
Według autorów, infekcje oportunistyczne stanowią poważny problem w ciągu pierwszego roku terapii pęcherzycy zwykłej. Konieczna jest czujność lekarzy oraz edukacja pacjentów w zakresie ograniczania ekspozycji na patogeny w celu zmniejszenia ryzyka ich rozwoju.
Lek. Michał Adamczyk
Klinika Dermatologii, Wenerologii i Dermatologii Dziecięcej Uniwersytetu Medycznego w Lublinie
Źródło:
Klinika Dermatologii, Wenerologii i Dermatologii Dziecięcej Uniwersytetu Medycznego w Lublinie
Źródło:
www.jaad.org
