Plamy soczewicowate to łagodne zmiany barwnikowe, które występują na skórze większości osób po 60. roku życia. Zmiany zajmują najczęściej okolice eksponowane na światło słoneczne i u osób intensywnie się opalających pojawiają się w młodszym wieku. Najnowsze badania dowodzą, że wszechobecne zanieczyszczenia powietrza, szczególnie tlenkami azotu, również przyczyniają się do rozwoju plam soczewicowatych.
Plamy soczewicowate (lentigines), nazywane potocznie plamami wątrobowymi, to drobne ogniska hiperpigmentacyjne, które pojawiają się z wiekiem na skórze twarzy, powierzchni grzbietowych rąk, przedramion i górnej połowy tułowia. Z czasem ich rozmiary mogą się zwiększać. Zmiany dotyczą najczęściej osób o jasnej karnacji, w USA częstość ich występowania u ludzi po 60. roku życia wynosi ponad 90%. Plamy soczewicowate są z natury zmianami łagodnymi. Najnowsze badania wskazują na związek pomiędzy rozwojem lentigines a ekspozycją na zanieczyszczenia znajdujące się w powietrzu.
Na łamach Journal of Investigative Dermatology opublikowano ostatnio artykuł prezentujący wyniki szeroko zakrojonych badań u kobiet z Niemiec oraz Chin. W obydwu grupach stwierdzono, że wyższe stężenia NO2 były związane z większą liczbą plam soczewicowatych na policzkach, ale nie na dłoniach, przedramionach i górnej części pleców. Ogólnie wzrost stężenia NO2 o 10 µg/m3 wiązał się ze zwiększeniem liczby plam soczewicowatych o 25%.
Naukowcy uważają, że w celu ochrony przed zanieczyszczeniami należy regularnie myć twarz, a także dbać o szczelność bariery naskórkowej przy użyciu odpowiednich emolientów. Ponadto z powodu działania zanieczyszczeń wzmagającego stres oksydacyjny pomocne mogą być preparaty zawierające antyoksydanty.
Źródła:
http://www.medicalnewstoday.com
www.jidonline.org
Lek. Michał Adamczyk
Klinika Dermatologii, Wenerologii i Dermatologii Dziecięcej Uniwersytetu Medycznego w Lublinie