Baricitinib - nowy lek doustny w terapii łuszczycy?

Baricitinib - nowy lek doustny w terapii łuszczycy?

Farmakologiczna inhibicja wewnątrzkomórkowej ścieżki sygnałowej JAK-STAT okazała się skuteczna w hamowaniu zjawisk patologicznych związanych z rozwojem wielu chorób zapalnych, w tym łuszczycy. Niestety tofacitinib został niedawno odrzucony przez FDA w procesie rejestracji we wskazaniu na przewlekłą łuszczycę plackowatą z powodu niekorzystnego stosunku korzyści do ryzyka związanego z przyjmowaniem leku. Branża farmaceutyczna nie rezygnuje jednak z inhibitorów kinaz tyrozynowych w terapii tej dermatozy. Ostatnio opublikowano wyniki badań klinicznych 2 fazy nad nowym lekiem z tej grupy - baricitinibem.

Baricitinib jest nowym inhibitorem kinaz tyrozynowych JAK1 i JAK2, który obecnie bada się w licznych wskazaniach, takich jak: toczeń rumieniowaty układowy, reumatoidalne zapalenie stawów, choroba przeszczep przeciwko gospodarzowi, atopowe zapalenie skóry i łuszczyca. Lek jest ogólnie na bardzo wczesnym etapie badań klinicznych. W najnowszym numerze British Journal of Dermatology opublikowano wyniki badania fazy 2b, w którym oceniano skuteczność leku w umiarkowanej i ciężkiej łuszczycy plackowatej.

Ogółem 271 pacjentów randomizowano do 5 grup: otrzymujących placebo lub baricitinib w dawkach 2, 4, 8 lub 10 mg 1 x dziennie przez 12 tygodni. Przez kolejne 12 tygodni dawkę leku dostosowywano do osiągniętej poprawy klinicznej. Oceniano odsetek pacjentów, którzy osiągnęli poprawę PASI75 w 12 tygodniu terapii, jak również parametry bezpieczeństwa leczenia.

W grupach pacjentów otrzymujących 8 i 10 mg leku obserwowano istotnie wyższy wskaźnik odpowiedzi PASI75 w porównaniu z placebo (odpowiednio 43%, 54% i 17%; p < 0,05). Tylko w tych grupach różnica była istotna statystycznie dla odpowiedzi PASI90. Nie obserwowano infekcji oportunistycznych u leczonych pacjentów. 81% chorych, którzy uzyskali odpowiedź PASI75 utrzymało ją do 24 tygodnia terapii.

Podsumowując, baricitinib w dawkach 8 i 10 mg wydaje się skuteczny w terapii łuszczycy plackowatej. W celu potwierdzenia uzyskanych wyników i bezpieczeństwa leku konieczne są dalsze, szerzej zakrojone badania kliniczne.
 
Źródło:
http://onlinelibrary.wiley.com/journal/10.1111/(ISSN)1365-2133

Lek. Michał Adamczyk
Klinika Dermatologii, Wenerologii i Dermatologii Dziecięcej Uniwersytetu Medycznego w Lublinie