Na łamach Journal of American Academy of Dermatology opublikowano ostatnio wyniki randomizowanego, podwójnie zaślepionego badania klinicznego, w którym oceniano skuteczność secukinumabu w terapii łuszczycy dłoni i podeszew. Ogółem 205 pacjentów randomizowano do 3 grup w stosunku 1:1:1, otrzymujących 300 mg secukinumabu, 150 mg secukinumabu oraz placebo. Pierwszorzędowy punkt końcowy stanowiło uzyskanie odpowiedzi 0 lub 1 punkt w skali Palmoplantar Investigator's Global Assessment (ppIGA) w 16. tygodniu leczenia.
Po 16 tygodniach terapii 33% pacjentów z grupy przyjmującej secukinumab w dawce 300 mg osiągnęło pierwszorzędowy punkt końcowy (vs. 22,1% z grupy otrzymującej 150 mg i zaledwie 1,5% z grupy placebo; p < 0,001). Nasilenie zmian chorobowych oceniane przy użyciu skali Palmoplantar Psoriasis Area and Severity Index (ppPASI) po leczeniu było istotnie mniejsze w grupach leczonych secukinumabem w dawkach 300 mg i 150 mg (redukcja odpowiednio o 54,5% i 35,3%) niż w grupie placebo (redukcja o 4,0%; p < 0,001). Spadki współczynnika jakości życia DLQI po 16 tygodniach było również istotnie wyższe w grupach leczonych secukinumabem niż placebo (p < 0,01), podobnie stwierdzono znaczne zmniejszenie bólu i poprawę funkcjonowania związaną z chorobą u tych pacjentów.
Najważniejszym ograniczeniem cytowanego badania był brak aktywnego komparatora. Działania niepożądane występowały rzadko, do najczęściej obserwowanych należały: zapalenie nosa i gardła, infekcje górnych dróg oddechowych i ból głowy.
Podsumowując, wyniki badania wskazują na największą skuteczność secukinumabu w leczeniu łuszczycy pospolitej dłoni i podeszew spośród wszystkich leków dotychczas badanych w tym wskazaniu.
Źródło: JAAD.org
Lek. Michał Adamczyk
Klinika Dermatologii, Wenerologii i Dermatologii Dziecięcej Uniwersytetu Medycznego w Lublinie
