Przydatność termografii w podczerwieni w diagnostyce różnicowej zapalenia tkanki podskórnej kończyn dolnych

Przydatność termografii w podczerwieni w diagnostyce różnicowej zapalenia tkanki podskórnej kończyn dolnych
Termografia w podczerwieni jest opisywana jako obiektywna, nieinwazyjna i pozwalająca oszczędzać czas metoda różnicowania zapalenia tkanki podskórnej (cellulitis).
Hanumakka i wsp. przeprowadzili badanie, którego celem była ocena dokładności diagnostycznej powyższej metody. Po uwzględnieniu kryteriów włączenia i wyłączenia, zakwalifikowano 65 pacjentów z rozpoznaniem zapalenia tkanki podskórnej oraz 43 z rzekomym zapaleniem tkanki podskórnej, tj. z zastoinowym zapaleniem skóry, lipodermatosclerosis i obrzękiem limfatycznym. Początkowo główny badacz stawiał wstępną diagnozę i rejestrował temperaturę powierzchni skóry za pomocą kamery termowizyjnej. Następnie inny lekarz dermatolog, który był zaślepiony na pomiary termiczne, sprawdzał diagnozy. Kolejno obliczano gradient temperatury, odejmując szczytową temperaturę powierzchni skóry chorej kończyny od temperatury odpowiadającego jej punktu na kończynie zdrowej. Wykazano, że gradient temperatury powyżej 0,6°C był przydatny w różnicowaniu zapalenia tkanki podskórnej od rzekomego zapalenia tkanki podskórnej kończyn dolnych.
Powyższa wartość gradientu temperatury miała czułość 100% i swoistość 88% w przewidywaniu cellulitis.

 
Lek. Paulina Szczepanik-Kułak


Na podstawie:

Hanumakka CR, Maroju NK, Chandrashekar L. Utility of infrared thermography in differentiating cellulitis from pseudocellulitis of the lower limbs-A diagnostic accuracy study. J Am Acad Dermatol. 2021 Jun;84(6):1705-1707. 


Fot. Pixabay