Wyłysiające zapalenie mieszków włosowych (folliculitis decalvans – FD) to rzadko występujące zaburzenie, obejmujące najczęściej skórę owłosioną głowy i związane z utratą włosów oraz bliznowaceniem mieszków włosowych. W przebiegu choroby dochodzi do tworzenia się nacieków neutrofilowych w skórze. Dlatego też, opierając się na doniesieniach o skuteczności dapsonu w innych chorobach charakteryzujących się nieprawidłową rekrutacją neutrofilów, podjęto próbę wykorzystania tego sulfonu w terapii FD. Zastosowanie postaci miejscowej pozwala na zminimalizowanie ryzyka wystąpienia hematologicznych działań niepożądanych.
Melián-Olivera i wsp. opisali wyniki retrospektywnego badania, przeprowadzonego z udziałem 14 pacjentów z FD, potwierdzonym wynikiem badania histopatologicznego, którzy stosowali dapson w postaci 5% żelu 3 razy w tygodniu. Minimalny okres obserwacji wynosił 12 miesięcy.
W grupie badanej znajdowało się 8 kobiet i 6 mężczyzn w średnim wieku 42 lata. Średni czas od rozpoznania FD do rozpoczęcia leczenia dapsonem wynosił 15 miesięcy. Pacjenci otrzymywali dapson miejscowo przez średnio 30 miesięcy. Wykazano, że przed podaniem leku występowała mediana 0,13 zaostrzenia na miesiąc, natomiast po jego wprowadzeniu częstość ta wynosiła 0,03 zaostrzenia na miesiąc. Redukcja ta była istotna statystycznie. Co istotne, żaden pacjent nie zgłaszał działań niepożądanych. Natomiast u 3 pacjentów w trakcie leczenia nastąpiło przejście do spektrum fenotypowego FD – liszaja płaskiego mieszkowego.
Badacze podkreślili, że hamowanie neutrofilów przez dapson stosowany miejscowo wydaje się zapobiegać powstawaniu nowych ognisk FD. Ponadto na podstawie uzyskanych wyników lek uznano za dobrze tolerowany.
Lek. Paulina Szczepanik-Kułak
Na podstawie: Melián-Olivera A, Burgos-Blasco P, Selda-Enríquez G, Suárez-Valle A, Miguel-Gómez L, Vañó-Galván S, Saceda-Corralo D. Topical dapsone for folliculitis decalvans: A retrospective cohort study. J Am Acad Dermatol. 2021 Jul 9:S0190-9622(21)02073-9. doi: 10.1016/j.jaad.2021.07.004.
Fot. Pixabay