Zhao i wsp. przeprowadzili otwarte, jednoramienne badanie, którego celem była ocena skuteczności i bezpieczeństwa baricytinibu u pacjentów ze skórnymi manifestacjami DM, u których w momencie rozpoczęcia badania występowała aktywna choroba skóry (wartość CDASI-A co najmniej 14). Zakwalifikowano 12 pacjentów, przez 12 tygodni stosujących lek w dawce 2 mg dwa razy dziennie. Leczenie dodatkowe, w tym prednizon (≤30 mg/dobę) i/lub hydroksychlorochina, było kontynuowane lub modyfikowane zgodnie z zaleceniami lekarzy prowadzących. Ogólna poprawa w zakresie wyniku CDASI-A i wskaźnika DLQI była obserwowana od wartości wyjściowej do 12. tygodnia. Ocena nasilenia rumienia twarzy za pomocą systemu analizy skóry VISIA (Canfield Scientific) wykazała istotne ustąpienie zmian chorobowych. Ponadto stwierdzono znaczące złagodzenie świądu, oceniane na wizualnej skali analogowej. Dodatkowo, profilowanie cytokin/chemokin w surowicy wykazało obniżone poziomy CXCL10, CCL2 i galektyny-9. Prednizon został zmniejszony u 5 z 6 (83,3%) pacjentów i odstawiony u 1 (16,7%) pacjenta. Poza przemijającym zwiększeniem liczby płytek krwi w surowicy, nie odnotowano żadnych zdarzeń niepożądanych. Co istotne, skuteczność terapeutyczna baricytinibu utrzymywała się po odstawieniu leku.
Badacze zauważyli, że chociaż liczba badanych pacjentów była niewielka, baricytinib wydaje się być obiecującą metodą terapii DM. Lek przyniósł znaczącą poprawę stanu skóry, ocenianą na podstawie subiektywnych i obiektywnych wskaźników. Niewątpliwie jednak konieczne są dalsze badania w celu potwierdzenia tych wyników i identyfikacji pacjentów, u których zastosowanie inhibitora JAK może być szczególnie skuteczne.
Lek. Paulina Szczepanik-Kułak
Na podstawie:
Zhao Q., Zhu Z., Fu Q., Shih Y., Wu D., Chen L. i wsp.: Baricitinib for the treatment of cutaneous dermatomyositis: A prospective, open-label study. J Am Acad Dermatol 2022; 87 (6): 1374-1376.
Fot. Pixabay
