Gdy cSCC zostały pogrupowane według lokalizacji: głowa i szyja vs. poza głową i szyją, stwierdzono istotnie zwiększone ryzyko cSCC w obrębie tych okolic anatomicznych oraz brak istotnego związku dla cSCC poza tymi okolicami. Porównując lokalizacje cSCC w obrębie i poza twarzą, trądzik różowaty był związany ze zwiększonym ryzykiem rozwoju cSCC poza twarzą. Nie stwierdzono różnic w zależności od stosowania filtrów przeciwsłonecznych i ekspozycji na promieniowanie UV. cSCC w okolicach typowych dla trądziku różowatego (czoło/nos/policzki/oczodoły) u pacjentów bez trądziku różowatego w wywiadzie stanowiły 72,8% wszystkich cSCC w obrębie głowy i szyi w porównaniu z 75,0% u osób z trądzikiem różowatym w wywiadzie.
Jest to pierwsze badanie oceniające związek między występowaniem trądziku różowatego a lokalizacją anatommiczną cSCC. Do jego mocnych stron należą: prospektywny charakter, długi czas obserwacji, możliwość kontroli kilku czynników ryzyka raka skóry oraz określenie lokalizacji nowotworu. Natomiast ograniczenia obejmują kohortę wyłącznie osób rasy białej oraz brak danych o fototypie skóry, nasileniu i podtypie trądziku różowatego oraz o stadium zaawansowania nowotworu.
Niewątpliwie, na podstawie uzyskanych rezultatów, wydaje się, że należy rozważyć rutynowe prowadzenie badania przesiewowego w kierunku cSCC u pacjentów z trądzikiem różowatym. Jednakże, konieczne są dalsze badania w celu potwierdzenia tych związków i określenia mechanizmów leżących u ich podstaw.
Lek. Paulina Szczepanik-Kułak
Na podstawie:
Lin E.M., Rajadurai S., Qureshi A.A., Cho E.: Prospective study evaluating the personal history of rosacea and risk of cutaneous squamous cell carcinoma among women in the United States. J Am Acad Dermatol 2022; 87 (6): 1389-1391.
Fot. ze zbiorów lek. Michała Adamczyka
