Zarówno łuszczyca, jak i toczeń rumieniowaty (lupus erythematosus − LE) należą do chorób zapalnych mediowanych immunologicznie (immune mediated inflammatory disease − IMID). Dotychczas pojawiały się pojedyncze doniesienia dotyczące możliwej skuteczności leków biologicznych anty-TNFα w terapii LE. Jednak zasadniczo leków tych unika się w przypadkach LE, ponieważ mogą one wywołać zaostrzenia choroby. Leki anty-TNFα mają natomiast od lat udowodnioną znaczną skuteczność w leczeniu objawów łuszczycy.
W omawianej publikacji dokonano retrospektywnej, wieloośrodkowej analizy przypadków ze współistnieniem tocznia rumieniowatego i łuszczycy lub łuszczycowego zapalenia stawów. Uwzględniono 96 pacjentów, w wieku średnio 56 lat. Wśród chorych leczonych anty-TNFα zaobserwowano jeden przypadek zaostrzenia objawów tocznia rumieniowatego, co dało częstość występowania 0,92% zaostrzeń tocznia na pacjenta na rok.
Autorzy wnioskują, że leki anty-TNFα mogą stanowić obiecującą opcję terapeutyczną u chorych cierpiących na łuszczycę i tocznia rumieniowatego, a kliniczne obserwacje dotyczące ryzyka wystąpienia zaostrzeń tocznia wskazują, że jest ono niewielkie. Wśród ograniczeń omawianego badania autorzy wymieniają niewielką liczebność próby, charakter retrospektywny badania oraz niepełną dokumentację. Potrzebne są dalsze badania kliniczne.
Żródło: www.jaad.org
Lek.Michał Adamczyk
Klinika Dermatologii, Wenerologii i Dermatologii Dziecięcej Uniwersytetu Medycznego w Lublinie
Lek.Michał Adamczyk
Klinika Dermatologii, Wenerologii i Dermatologii Dziecięcej Uniwersytetu Medycznego w Lublinie
