Dermatologia Praktyczna

 

Naczyniaki krwionośne określa się jako wyzwanie terapeutyczne dermatologii dziecięcej. Do metod leczenia pierwszego wyboru zalicza się glikokortykosteroidy aplikowane miejscowo, doogniskowo lub systemowo oraz propranolol. Timolol to niewybiórczy lek β-adrenolityczny, który w wykonanych dotychczas badaniach klinicznych, wykazywał skuteczność w terapii naczyniaków krwionośnych u dzieci. Lek w formie kropli do oczu, stosowany bezpośrednio na zmianę chorobową, charakteryzował się korzystniejszym profilem bezpieczeństwa w porównaniu z β-blokerami przyjmowanymi doustnie.

 

Beth i wsp. przeprowadzili wieloośrodkowe badanie z udziałem 76 dzieci poniżej 2. roku życia z naczyniakami krwionośnymi w celu określenia stężenia surowiczego timololu po jego miejscowym stosowaniu na okolicę zmiany chorobowej. Badanie trwało 90 dni i polegało na dwukrotnej aplikacji w ciągu dnia 1 kropli preparatu. 75 dzieci otrzymało lek w stężeniu 0,5%, a 1 w formie 0,25% żelu. Na podstawie wykonanych badań stwierdzono, że w 93% przypadków timolol jest wykrywalny w surowicy, przy czym stężenia znacznie się różniły. Istotną statystycznie zależność wykazano dla grubości zmiany - leczenie naczyniaka o większym przekroju wiązało się z wyższym stężeniem timololu w surowicy u dzieci poddanych badaniu. Natomiast rozmiar zmiany, jej powierzchnia, okolica poddawana terapii, wiek, płeć, obecność owrzodzenia lub zastosowanie okluzji nie wpływały na poziom leku we krwi. Nie odnotowano żadnych poważnych działań niepożądanych leku.

W podsumowaniu zalecono stosowanie 0,5% roztworu timololu na cienkie naczyniaki krwionośne w dawce 2 kropli dziennie. Wydaje się, że jest to bezpieczna dawka, choć lek wchłaniania się ogólnoustrojowo, jest dobrze tolerowany. Zmiany o większym przekroju powinny być leczone propranololem w formie doustnej. Podkreślono konieczność dalszych badań.

 

 

Na podstawie:

Drolet B. A. i wsp.: Systemic timolol exposure following topical application to infantile hemangiomas.  JAAD 2020; 82 (3): 733-736.