Z uwagi na długoterminowy charakter SD oraz tendencję choroby do nawrotów, terapia podtrzymująca remisję ma, jak się wydaje, szczególne znaczenie. Jednakże do tej pory nie podjęto długoterminowych badań w tym zakresie. W tym celu Joly i wsp. przeprowadzili podwójnie zaślepione, randomizowane, kontrolowane badanie, którego celem było porównanie skuteczności i tolerancji 0,1% maści z takrolimusem z cyklopiroksolaminą 1% w postaci kremu. Badanie prowadzono w latach 2014-2017 w 5 francuskich oddziałach dermatologicznych i 15 gabinetach dermatologicznych.
Do badania włączono chorych z ciężkim i przewlekłym łojotokowym zapaleniem skóry twarzy. Początkowo pacjenci otrzymywali krem z desonidem 0,05% dwa razy dziennie przez 7 dni. Po zakończeniu fazy otwartej, 114 chorych zostało randomizowanych do dwóch grup, w których każdy z uczestników przez kolejne 24 tygodnie otrzymywał odpowiedni lek dwukrotnie w ciągu dnia (takrolimus n = 57, cyklopiroksolamina n = 57). Wykazano, że pacjenci w grupie takrolimusu mieli dłuższy czas trwania całkowitej remisji niż pacjenci w grupie cyklopiroksolaminy. Pozwoliło to na postawienie hipotezy, że takrolimus 0,1% jest skuteczniejszy niż cyklopiroksolamina 1% jako terapia podtrzymująca u pacjentów z SD twarzy.
Lek. Paulina Szczepanik-Kułak
Na podstawie:
Joly P, Tejedor I, Tetart F, Cailleux HC, Barrel A i wsp. Tacrolimus 0.1% versus ciclopiroxolamine 1% for maintenance therapy in patients with severe facial seborrheic dermatitis: A multicenter, double-blind, randomized controlled study. J Am Acad Dermatol. 2021; 84(5): 1278-1284.
Fot. Pixabay
Fot. Pixabay
