Porównanie skuteczności łagodnej hipertermii miejscowej z krioterapią w leczeniu brodawek wirusowych

Porównanie skuteczności łagodnej hipertermii miejscowej z krioterapią w leczeniu brodawek wirusowych
Brodawki wirusowe to zmiany chorobowe wywołane przez wirus brodawczaka ludzkiego (human papillomavirus – HPV), które mogą dotyczyć skóry, błon śluzowych, narządów płciowych. Uznaje się, że najczęściej występują brodawki zwykłe i stóp, rzadziej brodawki płaskie, a najrzadziej kłykciny kończyste. Często u jednego pacjenta spotyka się liczne zmiany, co może wynikać ze zjawiska autoinokulacji. Za ustępowanie brodawek pod wpływem leczenia odpowiada rozwój specyficznej odpowiedzi immunologicznej. Przypuszcza się, że odpowiedź immunologiczna skierowana na jedną zmianę docelową mogłaby zainicjować proces oczyszczania ze zmian otaczających, wywołanych przez ten sam genotyp wirusa. W przeszłości badacze zauważyli, że zastosowanie miejscowej hipertermii (44°C) na pojedynczą zmianę spowodowało ustąpienie zmian u 59,1% (150 z 254 przypadków) pacjentów z licznymi brodawkami podeszwowymi.
Qi i wsp. przeprowadzili dwuośrodkowe, randomizowane badanie kontrolowane placebo, którego celem była ocena skuteczności ustępowania licznych brodawek wirusowych po zastosowaniu miejscowej hipertermii lub krioterapii na pojedynczą zmianę.
Do badania włączono pacjentów w wieku od 18 do 70 lat, u których klinicznie zidentyfikowano brodawki zwykłe, brodawki podeszwowe lub kłykciny kończyste, oraz którzy mieli co najmniej 2 zmiany i nie byli leczeni miejscowo lub systemowo w ciągu ostatnich 3 miesięcy. Wykluczono osoby z ogólnoustrojowymi infekcjami wirusowymi i/lub innymi ciężkimi infekcjami skórnymi, kobiety w ciąży lub karmiące.
Miejscowa hipertermia o temperaturze 44 ± 2°C została osiągnięta za pomocą urządzenia na podczerwień, stosowanego przez 30 minut raz dziennie przez 3 kolejne dni. Dwa tygodnie później analogiczne zabiegi kontynuowano przez 2 kolejne dni, a następnie raz w tygodniu przez 2 tygodnie. Łącznie u jednego pacjenta przeprowadzono 7 zabiegów hipertermii. Z kolei w przypadku zabiegów krioterapii, ciekły azot aplikowano punktowo trzykrotnie w odstępie 2 tygodni. Leczeniem objęto 88 pacjentów, randomizowanych 1:1 do dwóch grup. Cztery miesiące po pierwszym zabiegu, u 54,5% osób w grupie hipertermii oraz u 27,2% po krioterapii stwierdzono całkowitą remisję kliniczną. Nie odnotowano istotnych różnic w zakresie ustępowania zmiany docelowej pod wpływem wysokiej i niskiej temperatury. Jednakże chorzy zgłaszali większe nasilenie dolegliwości bólowych, gdy byli leczeni krioterapią niż miejscową hipertermią.  
 
Lek. Paulina Szczepanik-Kułak

Na podstawie:
Qi R.Q., Zhou J., Xiao B., Xu H., Qiao S., Zhu P. i wsp.: Clearance of multiple cutaneous warts by targeting a single lesion: A randomized comparative evaluation of mild local hyperthermia versus cryotherapy. J Am Acad Dermatol 2022; 87 (6): 1443-1445.

Fot. Pixabay