Nietrzymanie barwnika (incontinentia pigmenti), czyli zespół Blocha-Sulzbergera, to rzadka genodermatoza, w której zmianom skórnym mogą towarzyszyć inne anomalie rozwojowe narządów i układów powstających ze wspólnego listka zarodkowego – ektodermy.

Trądzik pospolity jest przewlekłą zapalną chorobą gruczołów łojowych i ujść mieszków włosowych. Po urodzeniu wydzielanie łoju jest podobne do stwierdzanego u dorosłych, ale w okresie poniemowlęcym – przez cały okres dzieciństwa – gruczoły łojowe są bardzo małe, a wydzielanie łoju niewielkie. Gruczoły łojowe są pod bezpośrednią kontrolą hormonów, a najważniejsze z nich są androgeny. Warunkują one pojawienie się trądziku niemowlęcego, spowodowanego działaniem hormonów endogennych lub przekazanych od matki poprzez łożysko, oraz trądziku młodzieńczego, który powstaje w następstwie stymulacji androgenowej endogennej w okresie pokwitania.

Ultrasonografia jest metodą diagnostyczną powszechnie wykorzystywaną w wielu dziedzinach medycyny, również w dermatologii. Ocena grubości nowotworów skóry (szczególnie czerniaków oraz raków podstawnokomórkowych) stanowi obecnie podstawowe zastosowanie ultrasonografii wysokiej częstotliwości w dermatologii i jest wykorzystywana zwłaszcza w przedoperacyjnej ocenie głębokości nacieku.

Choroby reumatyczne zbyt często kojarzone są jedynie ze zmianami patologicznymi w obrębie stawów. A przecież wiele z nich objawia się charakterystycznie, w tym również te związane ze skórą pacjenta, i to już na samym początku procesu chorobowego. U małych pacjentów diagnozowanie tego typu schorzeń może być trudniejsze niż u dorosłych.  Bardzo często dzieci są leczone przez wielu specjalistów - nie tylko pediatrów, ale również alergologów, dermatologów i innych, co zdecydowanie opóźnia pierwszą wizytę u reumatologa.

Dzieci, zwłaszcza w młodszych grupach wiekowych, nieświadome grożącego niebezpieczeństwa, często biegają boso, narażając się na użądlenia przez pszczoły miodne i trzmiele (przysiadające na nisko rosnących roślinach), żółte osy (mające podziemne gniazda między kępami traw, wrzosowisk i jałowców) czy osy pospolite (zjadające słodkie, dojrzałe i soczyste owoce, po które nasze pociechy tak chętnie sięgają). W naszych warunkach klimatycznych najczęściej spotykamy się z ukąszeniem przez komary, meszki, kleszcze, pchły i pluskwy. 

Do chorób łojotokowych należą łojotokowe zapalenie skóry, trądzik pospolity oraz trądzik różowaty. Jednostki te nie stanowią bezpośredniego zagrożenia życia. Jednak są niezwykle uciążliwe ze względu na przewlekły przebieg z okresami zaostrzeń i remisji. Aż 99% zmian chorobowych zlokalizowanych jest w eksponowanych okolicach skóry twarzy, dekoltu i ramion. Wpływa to wyraźnie na obniżenie jakości życia pacjentów, poczucie napiętnowania i izolacji.

W leczeniu malformacji naczyniowych oraz łagodnych nowotworów naczyniowych skóry w XXI wieku zdecydowanie dominuje laseroterapia, jednak w zależności od rodzaju zmian skórnych zastosowanie mają też inne metody, jak: chirurgia, elektrochirurgia, skleroterapia, propranolol, a także kriochirurgia.

Starzenie się jest naturalnym procesem w życiu człowieka i nie można mylić go z chorobą. Wydłużające się życie starszej populacji powoduje, że coraz więcej ludzi w podeszłym wieku wymaga wieloletniej opieki i profesjonalnej pielęgnacji.

Badania wpływu niskich temperatur na komórkę były prowadzone od wielu lat i dotyczyły głównie zagadnień prezerwacji zawiesin komórkowych lub tkanek w niskich temperaturach przed ich transplantacją lub transfuzją. Rozwój kriochirurgii stał się bodźcem dla tych badań, które skupiały się na ustaleniu optymalnych warunków zniszczenia tkanki.

Usunięcie ciepła z tkanki stanowi fizyczną podstawę zamrażania, a jego skutkiem jest krystalizacja wody. Wszystkie zjawiska morfologiczne, biochemiczne i fizjologiczne zamrażania są bezpośrednio lub pośrednio następstwem powstania kryształów lodu.

Obrazowanie molekularne wykorzystujące najnowsze osiągnięcia biooptyki, zwłaszcza obrazowanie mikroskopowe, należy do technik biomedycznych stosowanych w dermatologii. Niektóre techniki są przydatne w celu wykrywania i analizy patologicznych zjawisk w rozwoju poszczególnych dermatoz w rutynowym procesie diagnostycznym, inne natomiast znalazły zastosowanie jako metody poznawcze służące do prac badawczo-naukowych. Zaawansowane metody mikroskopowe umożliwiają wizualizację badanej próbki z wysoką rozdzielczością, lokalizację poszczególnych cząsteczek (rozwój badań w trójwymiarze 3D) oraz analizę ilościową (często połączoną z odpowiednimi systemami komputerowymi).